Sonradan satın alabiliyorsunuz ama düzenleyiciler için tekrar sökmeniz gerekebilir. Bu da dolabın ömrünü azaltır. En başından kurmak en mantıklısı.

Parçalar sonradan alınıp İÇERİDEN monte edilebiliyor, istediğin zaman iç dizaynı da değiştirebiliyorsun. İkea dolaplarının güzelliği de orada zaten.

Ancak bu tip dolaplarda iç rafların, askı demirlerinin vs. dolabın gönyede, dengede kalmasında katkısı oluyor ve içi boş halde kurmak sakıncalı olarak biliyorum ben. Bu konuyu bir mobilyacıyla konuşmanda fayda var diye düşünüyorum.

aşk mark ve ölüm güzel belgesel

Bu hafta sonu izlediklerim:

The boss of it all
Hit the road

Druk gösterimden kalkmadıysa

narsizm konulu

Syk Pike

jim jarmusch'un filmlerinin çoğu var onlardan izlemediklerini deneyebilirsin.

mubi.com
mubi.com
mubi.com

kahraman, sotsuğa günlükleri, küçük anne, sessizlik

Hocam arkadaşlarınızdan biri yapılan organizasyona gelemediğinde onun hakkında olumsuz düşüncelere kapılıyor musunuz? Mesela arkadaşlıktan aforoz ediyor musunuz? Hayır. Peki gece uyurken bunu düşünmekten uykusuz kalıyor musunuz? Durmadan aklınız bu konu ile mi meşgul? Hayır. O zaman siz de başkalarına “misafirim gelecek arkadaşlar bir dahaki sefere size iyi eğlenceler şimdiden” diyebilirsiniz. Kimse bundan kötü etkilenmeyecektir.

Ruhen+1
İçinde olduğunuz grubun bunu büyük bir olaya çevireceğini sanmıyorum. Kaygınız yersiz yani. Ha bu durumu olaya çeviriyorlarsa zaten içinde bulunduğunuz grup sizin için yanlış bir gruptur. İnsanlar birbirlerine iyi geldiği müddetçe birarada olmalılar zaten

"hayır" içindeki "evet"i duymak sizi rahatlatabilir mi? hayır demek zannettiğimizden daha zorlayıcı olabiliyor. kendi ihtiyaçlarınıza odaklandığınızda, vereceğiniz cevap kendinizi gözettiğiniz için verdiğiniz cevap olacaktır. kendinize evetiniz. başkalarının beklentilerini karşılama zorunluluğunuz yok. beklentiler sadece düşüncedir.

hayatı yeniden keşfedin kitabını okumalısın

www.youtube.com

Şiddetsiz iletişim eğitiminde hayır diyebilmeyi öğretmek için iki gün ayırıyorlar. Otomatik evet diyen sonrasında süper pişman olan biriydim ben. Neden hemen evet dediğimizle ilgili daha çok olay. Kabul ihtiyacı ile ilgili genel olarak.

@blackkmamba, o kitabı ilk okuyanlardanım belki. çok faydasını gördüm ama ara ara yine aynı engeller oluyor zihninde. çok şükür eskisi kadar keskin değil.

Koşulsuz sevgi verebilmek için travmalardan arınmış bir zihin gerekli. Bu da çoğu ebeveynde yok.

Varlığına değer vermek. Derslerine çalışırsan seni severim demeden seversen koşulsuz sevmiş olursun. Koşulsuz sevmek için bu dünyayı iyi anlamak gerekiyor. Çoğu insan ölümü aklına bile getirmiyor. Çocuğu bir gün ölse keşke dersini bahane etmeden sevseydim diyecek ama artık geçmiş olacak. Ya da çocuğu uzak bir yere gitse değerini anlayacak, koşul sunmayacak, fırsatı olduğu her an sevecek.

babamla iyi geçinirse.

Valla acikcasi ben gercek manasiyla kosulsuz sevgi diye birseyin varligina inanmiyorum. Sevgi su ya da bu sekilde kosulludur bence. Ebeveynler ozelinde dusunursek de bir kisinin cocugunu sevmesi ya da diger cocuklardan daha fazla sevmesi de birsekilde kosulludur. Atiyorum cocugun kendi cocugu olmasi yani cocugun dunyaya gelmesinde rol oynamasi ve kendinden ozellikler tasimasi, belki cocugun fiziksel ozellikleri, belki cocugun zekasi/davranislari, belki cocukla ilgili gelecek planlari, belki hormonal vs diye gider bence. Dolayisiyla ben hicbir zaman kosulsuz sevildim diyemem cunku kosulsuz sevgi yok bana gore.

Haa kosulsuz sevilme degil de sevgi/sevilme eksikligini hissetmeme tarzi biseyden bahsedecek olursak da bu da genelde cocukla bir sekilde vakit gecirme ve onunla dogru sekilde ilgilenmekle ilgilidir bence. Genelde dedim cunku kisilerin ebeveynlerini degerlendirmeleri de gorecelidir. Misal cocukluk ya da ergenlik cagindaki degerlendirme farkli oluyor, yetiskinlik cagina gelindigindeki degerlendirme farkli olluyor. Ya da zaman sabit kalsa bile A cevresindeki diger ebeveynlerden gordukleri ile B cevresindeki diger ebeveynlerde gordukleri seyler baska beklentilere sebep oluyor falan filan.

tam olarak koşulsuz değil
1.si yaşamsal/fiziki ihtiyaçlarını karşılamak zorunda
2.si çocukla geçirdiği vakitten keyif alabiliyorsa bu da bir fayda/koşul

içten sarılmak, görev gibi görmeden oyun oynamak, vakit gerçimek, konuşmak, öğretmek, gezmek, parka gitmek vs.

benim deneyimime göre; çocuk, ebeveyni koşulsuz sever.

Bunu ben de merak ediyordum mesela biliyor musun? Yani ben küçükken biraz yaramaz bi çocuktum, biraz çektirdim yani aileme ama çok enteresan bir şekilde ne yaparsam yapayım bana olan sevgilerinde 1 gram eksilme olmuyordu, yani oturup sakin kafayla düşününce bu bana çok mantıksız gelmişti, yani anne baba olmanın böyle bir modu açması bana imkansız geliyordu ama ben böyle bir şeyin olabileceğini kedimi sahiplendiğimde anladım. Yani açıkçası ben çoluk çocuk işine girmedim, bu yaştan sonra da girmem hem sevmiyorum hem de uğraşamam yani ama kedimi sahiplendiğimde gördüm ki kedi bana ne yaparsa yapsın sevgimde hiçbir azalma olmuyordu, yüzümü parça pinçik ettiğinde bile 5 dakika sonra "lan şunu bi denk getirsem de kafasını ısırsam" diye sevgiyle coşuyordum kendisine karşı. Sonra aklıma "lan bu kadın (annem) neden ne yaparsam yapayım beni hala bu kadar seviyor" diye sorguladığım anlar aklıma geldi, demek ki aramızda böyle bir bağ var, yani ben sahiplendiğim kediye karşı bile böyleysem beni bir miktar sıvıdan kendi içinde oluşturup büyütüp doğuran bir varlığın duyduğu koşulsuz sevgiyi tahayyül bile edemiyorum, bir ebeveynin çocuğunu koşulsuz sevmesi tam olarak böyle bir şey bana göre.

kosulsuz sevgi ebeveyn cocuk arasindaki iliskidir, yetiskin iliskileri icin soz konusu degildir. kosulsuz sevgi ile eylemlerinizin bir sorumlulugu oldugunu/olmadigini, ya da ailenin sinir koyamayacagini, kural koyamayacagini karistirmamak lazim. ders notlarin iyi olursa seni severim, yaramazlik yapmazsan seni severim degil, derslerin kotu de olsa yaramazlik yapsan da seni severim ancak bunlarin bir sonucu olur, bu seni sevmemek degil, haftasonu disari cikmamak, arkadaslarinla bulusmana izin vermemek olur gibi. ya da seninle oyun oynarim ve tum dikkatim uzerinde olur, ancak su anda telefonla konusuyorum ve rahatsiz edilmemem gerekiyor sinir koyma ornegi olabilir mesela. cocuklar isirmayi ogrenmeye basladiklarinda mesela, isirman canimi acitiyor ve bu davranisi yapmaman gerekiyor da yine kurallar ve sinirlar ile ilgili. ya da yorgunum ve 1 saat dinlendikten sonra seninle oynayabilirim de sinir koyma ornegi olabilir. cocuklarin arkadasa degil, ebeveyne, sinirlara, saygiya, ongorulebilirlige ve duzene ihtiyaci vardir. cocugu kosulsuz severek bunlari ogretmek mumkun ve olmasi gerekendir. ancak yaramazlik yaparsa cocugu gormezden gelmek, konusmamak, yok saymak gibi triplere girmek cocugun sevgiyi kosullu olarak ogrenmesine neden olur. ayrica cocuklar, ozellikle kucuk yasta her seyi kendilerinden dogru algilarlar. mesela isten eve sinirli geldiginizde, triplere giriyorsaniz, pasif agresif davraniyorsaniz, konusmamazlik yapiyorsaniz, 3-4 yasindaki cocuk bunun is nedeniyle oldugunu algilayamiyor ve kendisinin, varlik olarak sevilmedigini dusunuyor.

bana benzersen seni severim, benim gozumu/kasimi alirsam seni severim, escinsel olursan seni sevmem, engelli bir birey olmazsan seni severim gibi bir sey bir ebeveyn icin mumkun degildir. oyle biri ebeveyn de olamasa keske. ayrica cocukla kaliteli ve keyifli zaman gecirmek icin ortam yaratmak da ebeveynin gorevidir. bunlarin olabilmesi icin de oncelikle kisinin tam ve yetkin bir birey olmasi, kendi golge yanlarini gorebilmesi ve bunlari kabul etmesi gerekir. zaten bu surec hepi topu 10 sene filan, akli ermeye basladikca cocuga eylemlerinin bir sonucu oldugunu, sorumluluk almayi vs. ogreteceksiniz.

elbette ailesine siddet uygulayan bireylerden bahsetmiyorum, 18-20 yasina gelmis ailesine maddi ya da fiziksel siddet uygulayan bireye dur demek kosulsuz seviden bagimsiz, sinir koymaya giriyor.
benim anladigim cerceve bu sekilde.

Canlılar olarak, sadece hayvanlarla değil bitkilerle, böceklerle hatta mikroplarla aynı mekanizmayla (dna) ürüyoruz ve aynı atadan geliyoruz. Onların sadece beyni çok gelişmiş bir modeliyiz.
Beynin işe yaramadığı bir ortam oluşursa (yüksek radyasyon) biz yok oluruz ama hamam böceği gibi canlılar yaşamaya devam eder. Yani insanı çok üstün ve farklı görmemek lazım.

Bana da normal ve rahatlatıcı geliyor. "Sen çok özelsin, süpersin, inanılmaz farklı bir misyonun var" temelli bir anlatıdansa, "Öyle denk geldi, böyle evrildin, çok kasma zaten bikaç bin yıla dünyada insanlığın soyu tükenecek" daha güzel, gerçekçi.

bu bende daha cok kainatin buyuklugunu dusundugumde oluyor.

bunun disinda insanin sadece bir hayvan oldugu anlatisini evrimi yanlis yorumlamak olarak goruyorum. temelimiz diger canlilarla ortak olsa da bizleri onlardan ayiran ozfarkindaligimizin oldugunu dusunuyorum. yani insan diyince dalagiyla cigeriyle bir insani degil karakteriyle, dusunceleriyle bir insani anliyorum.

bu da bize apayri bir sorumluluk yukluyor bence.

Hayvanlarla ortak atadan gelmedigimize inandığım için böyle bir derdim olmadı.

salihdt +1

Hayır aksine. Bu gerçek beni hayat ile daha barışık yapıyor.

Ancak hayvanlarla ortak bir atadan gelmiyoruz, hayvanlar alemi insanı da kapsayan bir grup, buraya dahiliz. Hayvanlar olarak örneğin bitkilerle ortak bir atadan geliyoruz.

İnsanlar için ayrı bir alem yok, nedeni açık aslında.

Aynı zamanda maymunlarla da ortak bir atadan gelmiyoruz, zaten bir maymunuz. Şempanze, orangutan, goril gibi diğer maymunlarla ortak bir atadan geliyoruz.

Bunu idrak ederseniz kafanızda biraz daha oturabilir belki mevzu. Sanırım bir bağdaştıramama durumu yaşıyorsunuz.

Bro iyi ki bu konuda fazla araştırman yok çünkü primat sınıfında bir canlı olduğumuz için aslında bizim de seni üzen bu canlıların başka bir türü olduğumuzun farkında değilsin, o nedenle üzülüyorsun. Yani şöyle düşün sen bir tekir kedisisin bense bir karakulak, biz ortak bir atadan gelmiyoruz brom ikimiz de kediyiz işte türlerimiz farklı sadece :(

insanlar öz anasını babasını kabullenemiyor siz yine iyi binlerce yıl öteye bakıp yapıyorsunuz.
bende öyle bir şey olmuyor çünkü ben onlarla çalışıyorum. bu bana daha sabırlı ve normal bakmamı sağlıyor.

sen hiç 2.5 litrelik kola şişesinin içine büyük abdestini yapan gördün mü? ben gördüm? nasıl yaptın lan sen onu??? düşün bi ne yapmış olabilir...

atan olabilecek canlıyı düşününce nihayetinde; bu!!! diyorsun ve kafana oturuyor.
alt katta tuvalet var. tuvaleti gelmiş, gitsene yyok. yan odaya gidecek duvara çövdürecek. e yarın orada seramikçi ya da alçıcı çalışacak yazık günah değil mi?

bizim gibi insanlar nizam olsun diye kural koymuş. biz kuyruğa gidiyoruz. o emniyet şeridinden gidiyor...

otobüste dakikalarca arkadaşıyla lak lak yapıyor. bi kapat da memlekete gidiş karakola nasıl gittim videosuna dönüşmesin.

kocaman baskı yapılmış engelli parkı, diye gidiyor oraya park ediyor.

adama diyorum ki şapçının benzini bitti al sana 2 bidon benzin kap gel. aha sana da arabanın anahtarları. sallana sallana geri dönüyor. naptın bidonlar boş? verdin galiba şapçıya benzinleri diyorum. yooo bidona mı koyacaktık benzini diyor. gitmiş arabanın deposunu fullemiş gelmiş beyin fukarası. la bu adam inşaat mühendisi ya.

50 defa diyorsun ki gece 12 den sonra ses çıkartma gene aynı.

yani bu insanların bu kadar düşük ıq'ye ve eq'ya sahip olmasını akılmantık kabul edemiyor. eğer dediğiniz gibi la bu heriflerin atası maymun ya derseniz, durum biraz daha olağanlaşıyor ve normalleşiyor. kabulleniyorsun.

Sindiremeyip ne yapacaksın, oturup ağlayacak halin yok ya.

Yok. Aksine daha mutluyum hepimiz önemsiz canlilariz. Cevrenizdeki kisiler ve aileniz dışında yasamaniz ya da olmenizin pek bir önemi olmuyor. Düşündüğümüzde bu dünyadan kimler geçti de kimse hatirlamiyor.

Ben çok düşünmem, sindirmeye gerek yok. Yani sindirilemeyecek bir şey de yok zaten günlük hayatiniza etkisi yok.

önemsiz geliyor bana. ortak ata olsa da olmasa da benim için bir şey değişmez

Salihdt +1

Bro aslında biraz geriye gidersek keseli sıçanla ve ornitorenk hayvanlarıyla gerçek anlamda ortak atamız var biliyor musun, bence bunu hazmetmek daha zor olabilir.

Yanlışınız var şempanzeden gelmiyoruz miselyum dan geliyoruz. Eminim bu bilgi sizi daha çok etkileyecektir mantarlar ve hayvanlar aynı ortak atadan, miselyumdan gelmektedir evrimsel süreçte iki kola ayrılarak yollarına devam etmişlerdir.

atayı neye göre seçiyorsunuz? sonuçta tüm hayat tek hücreliden evrilmedi mi?

kainatin buyuklugunu ve evrenin gecmisini dikkate aldigimizda, goz acip kapayincaya kadar gecen bir zamanda bu bedende yasiyorsunuz. hicbir ozelliginiz ve oneminiz yok. dunya sizden once cooook uzun zamandir vardi, sizden sonra da var olmaya devam edecek. bu cok guzel ve rahatlatici. kendinizi bu kadar ciddiye almayin.

ama hayatiniz onemli cunku yasam muhtesem bir sey. yasaminizdaki en onemli aktor her zaman ilk once sizsiniz. bu cok guzel. kendinizi ve yasam deneyiminizi bu nedenle cok ciddiye alin.

180 verilebilecekken almadiysaniz eziyet evet.

Eziyet ki ne eziyet. O 60 bin tl nin yarısı mağdurlara dağıtılarak gönülleri alınmaya çalışılmalıdır.

Şirketim böyle bir şey önerse yöneticime o seyahate kendin git derim. İş seyahati zaten zor bir şey, üstüne zaten uzun bir uçuş yapılacak, onu daha da eziyet haline getirmişsiniz. Bu seyahate gidecek adamlardan hayır gelirse onlara plaket vermeniz lazım, ben olsam olay çıkarırdım. Şirketin 2 bin doları yoksa seyahat falan planlanmasın, turizm değil bu sonuçta iş.

Eziyet evet.

Aha bu
youtube.com

tokyo zaten pahali bir rota, 4 kisi gidiliyorsa 60 bin tl (3 bin dolar) orada yapilan is icin bi para da degildir.
bir de tasidigin kisiler kiymetli kisilerse
ozel bi yetenegi olan teknik elemansa, iner inmez toplantiya girmesi gereken yonetici falansa
hayattan bezdirir o 6 saat fark adami
bi acenta ile gorusup, cezali falan degistirin bileti
o 6 saat / in bin / 1 gune mal olur tokyoda verim acisindan

ben mi yanlış anladım, ortada şirket yok siz farklı işadamları/kadınları olarak kafanıza göre gidiyorsunuz sanırım? Öyleyse kar etmek kiminin hoşuna da gidebilir veya almadan konuşulmalıydı işte.

Eğer bir şirkette çalışan 4 kişi ve şirket ödüyorsa gereksiz ve eziyet olmuş.

istanbul'dan once saraybosna'ya ucup, sonra tekrar istanbul'a donmek kismi biraz absurd olmus :)

adamlarla alay ediyorsun gibi :D

abi is adamiysam kisi basi 15 bini vereyim de beni bosnaya ucurma derdim. cok sacma olmus. buna cok ciddi tepki gelmezse sasiririm.

nhk ni youkosu+1 ortada sirket falan yok sanki:) Biraz daha bilgi verebilirdin is seyahati mi, tatil mi? Ogrenci isi olmus.

Aşırı saçma olmuş. Ben olsam seyahati reddederim.

Bir laf vardır Anadolu'da: 'Ağanın malı, marabanın canı gidermiş.'

İster istemez güldüm. Bence kült haline gelecek bir duyuru :’)

İptal etmek mümkün ise etmelisiniz bence. Hem psikolojik hem de fiziksel olarak yıpratıcı bir yolculuk olur.

Eğer şirket sizinse bu durum bir bakıma hoş karşılanabilir. Ama şirkez sizlerin değil ise ben olsam o seyahate katılmak istemezdim. Bizim şirkette, böyle durumlarda, şirketin karı için uğraşan kişiler genelde elleri hep boş döndüler.

Kısacası şirketin kazanacagı 60bin tl den sizene..

Para kısıtlı olsa ve gezme isteğiniz de fiziksel yorgunluğu göze alacak kadar çok olsa yapılır. Şu durumda ise tam bir eziyet.

Daha karlı diye aktarmalı gitmek başka bir durum, burada yaşanan başka.
İstanbul -> Saraybosna
Saraybosna -> İstanbul
İstanbul -> Tokyo
Gereksiz yorucu ve saçma olmuş.
İlk okuduğumda Bosna'dan Tokyo'ya okuyup mantıklı bulmuştum ama tekrar okuyunca şoka girdim.

Bu maliyet şirket tarafından karşılanıyorsa içimden küfür ede ede yola çıkar eğer şahsi ise planı bozup kendim direkt Tokyo'ya gitmeyi teklif ederdim sanırım.

Çalışanlar bana gelse abi mobbing davası açalım diye net kullanacağım bir done... Hiç insani değil üzgünüm...

Genel olarak haklısınız ancak güzel oldu, herkes memnun kaldı.
Klasik ekşici dınlemeyeceksin:)

benim için çok fazla. 300-400 liraya birkaç tane alırım onun yerine. kaban, ayakkabı gibi şeylerde sıcak tutması, konforu vs önemli ama tişörtte o kadar yüksek bir kalite arayışım yok.

Pahali demek değil ki kaliteli.
1500 liralik tshirt= organik pamuk? Etik üretim? Pamuk gramajı? Hepsinz göre değişir.

Ama avrupa'da etik üretim yapan yerler için bile pahalı olan bir parayı vermem hayatta.

Benim oranim 30-40 euro civarında.

giyim kusama cok para harcamam. sadece teknik olarak onemli bir bolgeyse, yani ayakkabi veya montsa cok harcarim. ic camasiri, tisort vesaireye bu kadar vermem.

giyim kusam, moda kadar kar marjinin yuksek oldugu sektor azdir. asket diye gavuristan'da meshur bi tisort markasi mesela maliyet kalemlerini her tisort icin veriyor. buna 50 istiyorlar ama 12'ye mal etmisler.

www.asket.com

20€ u asmamistir o da yurt disinda diye. trde 10€ bandini gecmez. ama biri 3kya tisort alsa niye aldi diye hayiflanmam tisort giyen begendigi modeli alsin. benim icin ana parca tisort degil hicbi zaman. ceketin icine giydigim dumduz bisi veya max spor markalarin evde giymelik urunleri

@antikadimag: zara vs firmalarina bakarsaniz kar marjlari bu kadar değil ama amaclari daha çok satmak, daha hizli satmak.
Asket senede 150 milyon tane tshirt satabilseydi kar marjini daha düşük tutardi. Bunlar karsilastirilabilecek sektörler değil.

Ben gene kar marjini yazan ve siparis ile üretim yapan firmalar biliyorum. Pantalon üretiyor 3000 bin tane. Iphone da 3 bin tane satilsa hayvan gibi kar marji olurdu.

Tabiki yıllık hacmi ufacık olan firma daha çok kar yapmaya calisacak. Bu böyle olan her sektörde aynı.

Massimo Dutti’de 600 lira. Genelde oradan alırım. Daha fazlası pahalı gelir.

herkesin bütçesi farklı. 200-300 veririm en fazla.

Her ürüne her fiyat verilebilir, hiç yadırgamam. Ama tişört ana parça değil benim için de +1 O yüzden vermezdim neticede basit bir parça. Fakat hayatımın tişörtü, gelmiş geçmiş en güzel tişört bunun muadilini asla bulamam diye düşünüyorsam -ki bu mümkün değil- kendimden onu esirgemem :d

marks and spencer'da indirim yoksa 400 gibi bir fiyattan başlayıp 600-700'e çıkıyor. en son 400 verdim... daha fazlasını veremem.
1500 hele aşırı aşırı fazla. organik pamuk istiyorsam, keten istiyorsam kısacası kumaş kalitesi arıyorsam o fiyatın çok altına da bulabilirim -ki gerisi zaten etiketine verilen ücret oluyor...

yakın zamanda 2 bin TL verdim. Polo yakalı arkadaşlarımızdı. Kıyafetlerimi genel olarak çok uzun süre giyiyorum. Etikete verdiğim para kaliteden daha fazla biliyorum ama verdim. yine olsa yine veriaslkdja

Bunun yanında çok ucuz t-shirt'lerim de var çünkü beğendiğim şeyleri markasına bakmadan alıyorum. hatta çok beğendiğim her giydiğimde de birçok insan tarafından övülen bir iki t-shirt'üm var ve markaları KOTON. aksdjalksjdalkdjal

İşe falan giyeceksem iyi markaysa kaliteliyse veririm. Bir de ben kıyafetime iyi bakarım. Temel şeyleri markalardan alırım ama indirim takip ederim.
Ama dışarda giymeye, gezmeye vermem. Kurdan dolayı yüksekse yine vermem. tişörtün ömrü çok az.

500'den fazla verirsem kendime kizarim, henuz yasanmadi boyle bir sey.

ailesinin tekstil atölyesi olan bi arkadaşım vardı, ünlü yabancı markalara fason üretim yapıyorlardı

o zamanlar mavi jeans vs standart tişörtler 20 liraydı, biz bunları 5 liraya malediyoruz demişti

daha iyi marka daha iyi kumaş bir tişörte en fazla 80lira verilir demişti, ondan sonrası kalite hep aynı daha fazla yapacak bir şey yok demişti

Cevaplar beni şaşırttı açıkçası. Duyuru'dan Beymen falan beklerdim. Çünkü Nike bile 1500 2000 TL arasında sweat satıyor. O zaman ek soru sorayım. Hangi markaları tercih ediyorsunuz tişört, sweat için? Sağ olun.

Max 85 Euro. Edit ailem tektilci, bende ünide tişört kapşonlu ürettim, kumaşları çok iyi biliyorum. Gerçekten iyi tişörtü ucuza alamazsınız. MAvi'de bir daha çöp almam. En son bugün 3 ay önce aldığım pantolon yırtıldı, hep aynı şey. Aldığım mavi tişörtler iki yıkamada gidiyor. Marco Polo, Lacost, Under Armor, Massimo Dutti, GAP vb. Kapşonlu GAP'in kaliteli. Nike Academy Pro koşu ceketleri çok kaliteli. Under Armor dikişleri zayıf ama kesimleri güzel oturuyor.

tişört benim için evde tayt/eşofman üzerine giydiğim bi şey olduğu için 1.500 vermem. %100 pamuk tişörtler var ve 5’te 1’i fiyatına. eğer ceket, elbise, ayakkabı gibi giyim ürünleri olsaydı zaten 1.5’e düzgün bi şey bulmak zor. ama tişört için? big no.

Valla ben aylardır joy division tişörtüne bakıp almaya yönelik bir girişimde bulunmuyorum. Demek ki benim için 300TL şu an sınır.
Özünde altı üstü bir tişört ne kadar şey vaadedebilir ki diye düşünüyorum. Pamuklu olması en önemli kriter. Ama bu ekonomide her şey uçtuğu için normale olan algımız da değişti.

50 liradan fazla vermem yazacaktım ama 50 liraya atlet bile yok :D en son 3-4 sene önce tişört aldım. Genelde kıyafete pek para harcamam orta halli markalardan alırım en fazla. Ancak elektronikte paraya acımam.

max 300TL belki 400TL
100% pamuk ve desensiz alirim
max cizgiler olabilir
tisörte cok para verilmez

1800 lira veriyordum son bir yıldır timsah abiye,son aldığımda 2500-2700 e çıktı fiyatlar.klasik 7 numara benim için özel dikilmiş gibi o yüzden düzenli bir şekilde alıyorum.haftada 3-4 gun polo yaka giyiyorum.

Son donemde under armour v yakalı tshirtlerine takıldım birde onlarda 400-600 arasında fiyatlarda.

Sevdiğim ürünlerden 2 tane alırım,

Para göreceli size 1500 lira uygunsa alabilirsiniz

Maddi durumları bilemem fakat İstanbul’da yaşıyorsanız şu meşhur kamp sandalyelerinden alıp sahile ya da parka gidip içecek eşliğinde sohbet edebilirsiniz.

etkinlige gidin konser, tiyatro, opera

Dışarısı için yürüyüş, tiyatro veya günlük workshoplar olabilir. İlgi alanınıza göre yemek, tatlı, heykel, resim ve aklınıza gelmeyecek bir sürü şey var. Özellikle kadıköy civarı adım başı bu tarz yerlerle dolu. En kötü bisiklet sürüp termosla çay kahve içilebilir. Müze ziyaretleri yapabilirsiniz.

Ev için sabah kahvaltısı hazırlayın ya da film gecesi yapın. Evde pineklemek de en güzel seçenek. Hatta eve lego, yap boz alabilirsiniz. Kil alıp onunla vakit geçirmek aşırı eğlenceli oluyor.

Konser, tiyatro vs. gibi birbirinizle konuşamayacağınız, gürültülü ortamlar çok kötü fikirler. İlişkinin başında karşıdakini tanımaya çalışıyorsun. Hem konuşabileceğin, hem de halini tavrını gözlemleyebileceğin bişeyler yapman lazım.

Ben genelde iş ciddiye binecekse eve çağırıp birlikte yemek yapıyorum. Birlikte bişey yapabiliyor muyuz, iletişim nasıl, yaptığı şeye özen gösteriyor mu, el marifeti var mı, temiz mi titiz mi dağınık mı vs. vs. milyon tane şeyi gözlemleyebiliyorsun.

evde vakit geçirmek en iyisi. en çok eğlenip karşımdakini en iyi gözlemleyebildiğim zamanlar hep evde oluyordu. dışarıda kendin gibi olmuyorsun bence, hele tiyatro sinema tamamen vakit kaybı.

Günde 5 saat antrenman yapıp yemek yiyip kalan zamanda da uyurdum muhtemelen.

Zamanımı spor ve film ikilisine ayırırdım.

1 2 aylık bir kursa giderdim. Mesleğimle ilgili olabilir, merak ettiğim bir alan olabilir. Mühendisim ama muhasebe kursuna gidebilirdim ya da yazılım.

Yorulduysan iki hafta dinlen. Bir şey yapma. Sonra temizlik yap. Evini temizle. Yeni şeyler al. Minimal yaşa.

Çalışırken zaman olmadığı için yapamadığın ne varsa düşün, yap.

4 ay yeni bir beceri edinmek için iyi süre, saz çalmayı falan öğrenirdim sanırım.

İstanbul’dan çıkabiliyorsam eğer full seyahat eder ve günlük tutardım.

"neden alıyoruz izin ? keyfi mi ?"
şartlar öyle :)

--
benim tecrübelerim:

günlük evden yemek yapmaya, alışverişine, yemesine 2 saat gidiyor tek öğün
sabah erken kalkmazsan devlet dairesinde işin varsa yetişilmiyor
spora gidip gelsen 2-3 saat


gezme dolaşma müzeler, tarihi mekanlar
turistlere salça olup sosyal zaman geçirilebilinir

hastane işleri halledilir
arkadaş grubu varsa haftada 2-3 sata aktivite

2.üni vs. baya disiplin istiyor takip etmesi

dizi film yazık diyorsun
ev işleri ütü çamaşır temizlik vs. hallederken arada izlenirse iyi

sosyal medyaya düşersen 2-3 saat yandı

benim vizyon bu kadar
belki x konu bulunup onun üzerine yoğunlaşılabilinir kültürel/bilimsel

Her gün Belgrad Ormanı’nda 2-3 tur koşu. Havuz, sauna.

Hedef koyardım. 1 turu 25 dk altına düşürmeye çalışırdım.

tren seyahatları olabilir

Yazılım öğrenirdim.

para varsa; spor film dizi aktivite bol bol gezi.

mecburen bir kurs, eğitim. at binmeye çalışırdım sık sık çiftliğe gitmeye üşenmezsem. sık sık müzik, tiyatro etkinliklerine katılırdım param varsa eğer. mümkünse yurt dışında *-*

Daha önce yapmıştım aynısını. Gidip bir turizm işletmesinde çalıştım. Amaç sosyalleşmek, vakti akdenizde değerlendirmekti. Sörf okulları, plajlar vs. Böyle şeyler yani.

Böyle durumlarda ben erkenden kalkarım.
Güne çok erken başlıyorum.
Sıralama yapamam ama rutin olarak mutlaka yürüyüş yaparım, bir de gündüz çalışırken televizyonda neler var diye kanal kanal gezmeyi çok severim.
Gezi planları başlayana kadar böyle geçerdi günlerim muhtemelen.

rezil olacak bir sey yok parasini veriyorsun neticede. agla ve acil diye senden para aliyor, kimseye anlatmayacaginin garantisini veriyor. niye rezil olasin. bir de senden kotulerini gormustur kesin. dolayisiyla sal.

bir sey icme hayir.

Şikayetlerinizi soracak. Dürüst olmalısınız.

imkanınız varsa kesinlikle psikoloğa gidin ve lütfen çekinmeyin. onlar sizin muhtemelen hayal dahi edemediğiniz türlü çılgınlıklar dinlemiş oluyor. paranız varsa kıyın, şehrinizdeki en iyilerinden birine gidin.

ben 10 sene kadar önce psikiyatriste gitmiştim. kendisi beni psikoloğa yönlendirdi. o zaman param yoktu, devam edemedim. psikiyatrist genelde ilaç yazıp gönderir. psikolog ise konuşma, terapi kısmıyla ilgilenir.

geçen sene yine işler dayanılmaz boyuta varınca ben paraya kıyıp gittim. yemin ederim filmlerdeki gibiydi. ilk 2-3 seans sadece beni tanımaya uğraştı, söylediğim her şeyi not aldı, milyon tane soru sordu... ve beni en çok şaşırtan kısmı şuydu: 14-15 gün sonra gittiğimde KADIN HER ŞEYİ HATIRLIYORDU. yani gerçekten beni kafasına yazdığını, beni tanıdığını, önemsediğini hissediyordum.

terapi acayip güzel bir şey. önemli olan sanırım biraz da kimya. ben mesela terapistime karşı gerçekten çok rahat ve açık olabiliyorum. çekinmeden her şeyi patır kütür anlatıyorum. ki benim önümde kolonya, peçete, şeker vs. oluyor... yani ağlarsam ağlarım, orası buna müsait bir alan, hiçbir terapist size "ne ağlıyon karı gibi" filan diye çıkışmaz... orası her türlü saçmalığı yapabileceğiniz, yargılanmadan dinleneceğiniz bir yer. esprisi tam olarak bu zaten.

ilk gittiğinizde muhtemelen zaten terapist yönlendirecektir konuşmayı. haliyle ağlayacak kadar kötü olacağınızı sanmıyorum. kendinizden bahsedersiniz çoğunlukla. o ağlama kısmı ilerleyen seanslarda.

ben mesela henüz ağlamadım ama 2 yılı aşkın süredir terapi alan bir kadın arkadaşım neredeyse hepsinde hüngür hüngür ağladığını söylüyor. bu çok doğal. oraya tam olarak bunun için gidiyorsunuz. hissettiğinizi, düşündüğünüzü anlatmazsanız terapi zaten işe yaramaz.

basur ameliyatında kıçınızı göstermeniz nasıl ayıp değilse
psikologa ağlamakda gayet normal tıbbi bir durum.

psikologlar intiharın eşinde vakalarla uğraşıp intihar etmesini önlemeye çalışıyor. bazende beceremiyorlar hasta intihar ediyor.
sen ağlamaktan bahsediyorsun.

Adamlar her gün sizin gibi yüzlerce insan görüyor.
İlgilenmiyorlar bile.
Keşke ilgilenseler.

utanman da psikolojik bir sorun. kendinle yüzleşmeyi öğreneceksin zaten orda.

Merhaba. Benim de kız arkadaşım psikolog. Şirketime de yakın zamanda ücretsiz psikolog hizmeti verilmeye başlandı. Sırf merakımdan başladım. Spesifik bir problemim de yok. Bakış açım tam olarak şöyle netleşti.

Psikolog gözde büyütülecek elit bir hizmet değil. Spor'a gitmek gibi tam olarak. Gidiyorsun, gittikten sonra olaylar zaten gelişiyor, zamanla da faydası gözle görülür oluyor. Bu da diğer tüm işler ve hizmetler gibi teknik bir iş. Arkadaş sohbetiyle aynı gibi sanılsa da alakası yok. Çok gözünüzde büyütmeden güvendiğiniz ve bütçenize uygun bi yere başlayın. İçinize sinmezse değiştirin. Ama mutlaka fayda görürsünüz.

İsterseniz kız arkadaşıma sorup öneri de alabilirim size yakın bir yerlerden.

ağlayabilirsin, bi şey yok bunda. o zaten seni yönlendirecek, sorular soracak. bi süre sonra konuşmaya başlayacaksın. ben konuşmayı çok seven biri değilim, kendimi vır vır konuşurken buluyodum hep. bi şey anlatırken başka konuya falan geçiyosun farkında olmadan. merak etme, düşündüğün gibi olmuyor yani. karşındaki seni yargılayan biri değil, yardımcı olmaya çalışan biri. böyle düşünerek gidersen rahatlayabilirsin.

İzlemediyseniz şu kriterlerinizi sağlıyor: glass onion a knives out mystery. Fena değildi. Kafa boşaltmak için izlenebilir.

akla ilk the hangover geliyor ama izlemişsinizdir muhtemelen.

The world's end gibi değil ama bodies bodies bodies olabilir bence.
illa komedi isterseniz game night da eğlenceliydi.

yes Man (Jim carrey)

The Cabin in the Woods

Barfly

Korku, komedi ve bilimkurgu için o sırayla:

Shaun Of The Dead
Eurotrip
FAQ About Time Travel


Bu arada özünde hepsi komik eğlenceli bunların. Biraz çerez şeyler paylaştım. Zombieland gibi daha "goofy" de olabilir.

www.heryerbitki.com

Tavsiye ederim. Çiçeği kapatıp kargo ile göndermiyorlar, dallarına zarar vermemek için kendileri elden teslim yapıyor.

bahcemarket.com ibb'nin. hem uygun, hem de çok başarılı...

akşamdan kalma soğuk pizza ile kahvaltı yapmak baya güzeldir, bu dünyada da yaygın aslında

Aaaa yıllardır aileme anlatamadığım olay. Onlar kek, börek, poğaça ne varsa sıcak sıcak yiyip bana da “soğutma gel” diye baskı kurarlardı. Ben de bu tür şeylerin hep 1-2 saat soğumasını beklerim. Sıcak veya ılık yediğimde sanki midem yanıyor gibi geliyor ve tadı soğuk olan kadar iyi olmuyor.

Milföyü soğuk severim. Sıcakken hiç sevmem. Lahmacun, pizza, simit için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Bunlar sıcakken iyi.

Zevkler ve renkler tartışılmaz diyeceğim de, pizza nasıl soğukken güzel olabilir? Kaşar sertleşir, sucuğun yağı katılaşır.. İlginç.

vizivozo aslında bunlar arasında en sevdiğim soğuk pizza biliyor musun, peynir olsun sucuk olsun soğukken daha güzel geliyor bana, bilakis sıcakken daha çok rahatsız ediyor beni böyle erimiş maddeler cıvık cıvık geliyor bana ıslak ekmek yiyormuşum gibi hissediyorum aslında sıcak yediğimde.

@vizivozo, katılaşmış kaşar çok güzel yav. Pizza ve tostta favorim.

Ertesi güne kalan köfte, dolma gibi yemekler kesinlikle daha güzel oluyor. Bakla yemeğini de soğuk severim. Hamur işi bekleyince lastik gibi geliyor ama bana.

Soğuk makarnayı da ekleyerek katılıyorum, çorba hariç her şeyi soğuk daha çok seviyorum ben de, sıcak ekmek, sıcak simit bana hiç bi şey ifade etmez, biraz dinlenmişini severim hepsinin, bir gün önceden kalmış ve dolaptan çıkmış yemekler tadından yenmez benim için.

Katılmıyorum böyle şeyleri sıcakken tüketmek daha lezzetli. Medeniyetimiz boşuna fırını mikrodalgayı icat etmedi.

içinde hayvansal yağ olan şeylerin soğuk tüketilmesini hiç sevmem. hele soğuk balık et, tavuk..

hayatta sevmem. sıcak sıcak yiyeceksin.

sinirlenebilirsin ama kavga edilecek bir şey yok. ben etmezdim

Bu ne öfke yiğidim otur bi soluklan hele

Yani hocam Allah başka dert vermesin. Altı üstü birkaç çim parçası. Bunun için yakasına yapışacaksanız Allah diğer insanlara sabır versin.
Soruya cevap, kavga etmezdim.

Bro maganda mıyız ya konuşmaktan aciz bi ayı mıyız da yakasına yapışalım hemen.

Türkiye'de böyle bir şeyi kafaya takarsanız bicaklanirsiniz

@sanguine +1

Hocam bir fincan papatya çayı için. Kasktan duymamış da olabilir. İlk okuduğumda ceketiniz kesildi sandım.

derdim çim gelmesi değil. herhangi birine taş da gelebilirdi.

o çimler bile tehlikeli göze filan gelse
zaten insan varsa çalıştırmaamsı lazım

adam çalıştırmaya karar vermiştir sen seslenmeden önce
kasıt varsa sinirlenebilirsin

Adam duymamış olabilir. O çalışma sırasında takmaları gereken kulak içi kulaklık var. Taktılarsa duymamış, takmadılarsa (düşük desibel için) geçici işitme kaybı sebepli olabilir. Öte yanda
duyduysa da üzerine alınmamış olabilir. Terminalde baş başa olduğunuzu sanmıyorum. Bir diğer ihtimal de duyması ama geçerken oraya gelmeyeceğini düşünüp çalıştırması olabilir.

Bunlar değil de seni duyup kasıtlı olarak çalıştırdıysa sinirlenmen normal ama yakasına da yapışma. Olaydan sonra eve giderken ve evde öfkelenme temalı birkaç karelik Yiğit Özgür karikatürü vardı. O geldi aklıma. :)

Olmazdım. Yukarıdakilere katılıyorum.

Son zamanlarda bu tür başlıklar çok görüyorum ya, geçenlerde biri yaşlı bir çift kendisine sorular sordu diye bozulmuş ve kavga çıkarmalı mıydım diye sormuştu, Bim'de paketine dokunan birine kızan vardı.
Sanırım geçtiğimiz bu zor zamanlar artık psikolojik olarak tahammülsüz ve agresif yaptı bizi.
Bazen ben de birden yükseliyorum bazı şeylere ama üzerine düşündükçe sakinleşiyorum ve aslında sorun olmadığını görüyorum.
Sizdeki tam tersi normal yaklaşıp düşündükçe olayı abartıyorsunuz.

Hepimize geçmiş olsun.

Bunda bir şey yok bence.
Böyle her şeyi kafaya takarsak çok yaşamayız.

www.eksiduyuru.com

Fethiye soğuk olmaz.
Havuz hep gölgede kalan bir yer değilse sıcak olur.

Havuz ısıtmalı değilse soğuk olur.

Deniz suyu ortalaması 22 derece diyor, havuz daha sıcak olur. 22 derece havuz suyunun çok soğuk olmasa da yüzülebilir olduğunu biliyorum, ki ben soğuk suyu sevmem.

Ama 11 aylık bebek için serin olur kesinlikle, en az 25 derece olmalı havuz suyu.

Deniz bebek için soğuk olur ama jakuzili veya özel ısıtmalı havuzlu villa kiralayabilirsiniz.

konu hakkindaki dusuncelerim:

villada kalmak icin o kadar uzun ve virajli yol cekip kas'a gitmek gereksiz. kas'in zevki dag tas dolasip dogasini vs kesfedince cikar. koylari falan temiz, ozelligi o. ote yandan villa, resort hotel, havuz suyu vs her yerde ayni.

11 aylik bebekle ilgili sorun yok bence. siz kendiniz girersiniz denize veya havuza. o girmez soguksa. zaten ne anlayacak.

tayga

Bunun sonu Rüzgar ile biter gibi.

Yağmur (bkz: yağmur atacan) erkek

Ekin.

mete, meşe'ye gönderme yaparısn

Doga (bkz: doga bey) erkek

Poyraz ismini severim veya Bulut.

Arkadaşlar hala karar veremedik
şimdilik gelen öneriler

Ekin+++
Başak
ardıç++
burçak
ayaz
rüzgar
bulut+
doğa
tayga
yağmur
poyraz



Erkek ismi ne kadar azmış doğayla ilgili
kız isimleri çokvar çiçeklerle,erkek ismi yok gibi :)

Önerilerinizi bekliyorum

Gülce nasıl,erkeğe olur mu

bora ve rüzgar bence.

Ağaç ismi olursa:
Gürgen
Ardıç
Sığla
vb.
Köksal
Ulaç (ulu ağaç manasında)
Doğa-Doğan

birkaç günü var doğmasına ekinde karar verdik gibi,
erkek çocuğa bitki ismi çok azmış

kardeşimin bir arkadaşının babasına araba çıkmıştı, aldılar sattılar bir sorun olmadı.

bundan bağımsız kendim güvenmiyorum bu işlere alındığını görmeme rağmen, bize denk gelse talih kuşu bir hile hurda gelir başımıza borçlu çıkarız gibi.

Bir yakınım bu çekilişlerden banyo paspası kazanmıştı. Bende o bile yok :’)

Ben termos bardak kazanmıştım. Değeri en yüksek hediye buydu.

zamanında nescafe paketinin arkasındaki koddan o zamanın en iyi kahve makinelerinden birini kazanmıştım.
işin garibi şuydu. ben 160 küsürüncü yedekteydim. beni aradılar şaşırdım sıranın bana geldiğine. muhtemelen benden öncekiler telefonlarını bile açmadılar organizasyon şirketinin.

İdata’da eksik evrak tamamlama diye bir ek hizmet var. Tekrar randevu almadan bir iki gün içinde tamamlamanıza fırsat veriyorlar. En kötü bu hizmeti satın alırsınız.

Eksik evrak olduğunda görüştüğüm görevli 1-2 saat içinde getirirsen dosyana eklerim diye yardımcı olmuştu birkaç kere. Genelde belgeleri öğleden sonra veya akşam/ertesi gün gönderiyorlar çünkü. Rica edersen kabul eder diye düşünüyorum çok gıcık birisi değilse. En yakın bankadan açılır açılmaz belgeyi alıp yarım saatte götürürsün vize bürosuna. Ben kaç kere yaptım bunu.

@ruhen hastayim ben @gak çok sağolun dostlar içime su serptiniz vallahi kendimi yiyorum nasıl böyle bir salaklık yaptım diye

Vize için 3 aylık döküman isteniyordu sanki.

dinlendim. şehir dışındaki anneanneme gittim, tüm aile orada toplandık ve rutin dışına çıkmak bayağı rahatlatıcıydı.

Tam tersine ypruldum; dağ tatili olsaydı; bol yeşil içinde ve sessizlikte, dinlenebilirdim...

Ertelediğim işlerimi hallettim. Buna rağmen dinlendim.

Tatilde neredeyse her gün direksiyon dersi aldım. Meğer korkmama gerek yokmuş. İlk dersten caddelerde sürmeye başladım. Hocamdan çok güzel şeyler duydum. Hızlı ilerlemem kursta da popüler oldu hatta :d

Şimdi de çocuklara deneme hazırlıyorum. Sabah da video çekmiştim. Bunları yapmak iyi geliyor, günlük işlere odaklanmak kafamın içini boşaltıyor.

paskalyada da çalıştım, bayramda da çalıştım, haftasonu hariç, dinlenemedim, elimde olsa haftasonu da çalışırım ama iş yok haftasonu.

Çok yoruldum. İstanbul’dan Ankara’ya araba kullandım. Her gün bir yerde akraba ziyareti, oradan oraya şoförlük. Dedikodu dedikodu. Maraton koşunca bu kadar yorulmuyorum. Dün 2 saat uyudum. Kafayı yemek üzereyim.

Hiç ama hiç dinlenemedim.

cocugu dedesine sattik o oynadi biz uzandik bos bos. epey dinlendik bebe memnun dede memnun biz memnun :) iyi geldi valla.

Hayir.

akraba ziyareti yaptık ist içi ve inanılmaz yoruldum. trafik kalabalık felaketti.

Telefonla arayarak akrabalarla bayramlaştım.
İzmir aşırı kalabalık oldu bu bayram ve sorunlu tipler çok fazla dışarıda bu yüzden evdeki işleri hallettim.
Pazartesiden sonra umarım eski düzenine girer.
Genel olarak dinlendim yorulacak bir şey yapmadım yürüyüşler haricinde.

Ama Kuşadası, bodrum taraflarına gidip denize girseydim daha çok dinlenirdim belki seneye yıllık izinde

Yarınlar yokmuşçasına tatlı gömdüm, pişman değilim. Çeviri işi gelmişti onu paketleyip verdim az önce, 3 gündür aralıksız çalışıyorum aslında ama asıl işim tatil olduğu için dinlenmiş gibi hissettim bir yandan. Denize girebilseydim iyi olurdu ama 3 gün için İstanbul’dan çıkıp tekrar girmek zaten tantana. Yaza doğru bakıcaz artık bi şeyler.

Eşim ailesinin yanındaydı hem onu almak hem de ailesinin bayramını kutlamak için Muğla'ya gittim arabayla, bir gün kaldım, ikinci gün öğlen yola çıktım. Son gün trafiği yoktu neyse ki ama İstanbul içi yine uzun yolda yorulduğumdan daha çok yoruldum. Pazar günü çoğunlukla yattım ama yorgunluğum geçmedi bir türlü.

Pazar hariç 7/24 çalıştık çok yoğunduk anca bu hafta sonu dinlenebileceğim.

Koca koca insanlar “fetih” güzellemesi yapıyorlar, ben de şaşırıyorum fakat toplum baskısı biraz da kapasite meselesi diye dillendirmiyorum.

Bu yıl milli mücadele konusunu anlatırken neredeyse her ders vurguladığım tek cümle Mustafa Kemal Atatürk’ün söylediği “Milletin hayatı tehlikeye girmedikçe, çıkarılan savaş savaş değil, cinayettir.” idi. Tüm dünyanın alıp benimsemesi gereken bu cümleyi kaç yıl önce söyleyebilmiş bir lidere sahip olmak gurur verici.

Bknz. Sehitlik kavrami.

Cennete gitme umuduyla savasacak tek millet biz degildik.

Anca zaten hayatında silah tutmamış, savaşı TV'den görmüş, kör bir ideolojiyi savunan tipler savaş ister.

Hele bak Z kuşağına. Bir marifetmiş, cool bir şeymiş gibi savaş isteyen, atıp tutan azımsanmayacak bir kitle var içinde. İbretlik.

Ben böyle savaş naralarının atıldığı bir dünyada çocuk büyütmek bile istemiyorum.
Bir avuç kan isteyen aptal ve koltuk sevdalısı yöneticiler yüzünden dünya yıkıma sürükleniyor

Cevap soruda saklı zaten. Hayatlarında silah tutmamışlar ya da ölmeyi bayılmak zannediyorlar.

butun bati butun afrika isgal ederken kimsenin ses etmeyip ukrayna'daki savasin bu kadar ses getirmesine sasiriyorum ben de.

@ala09 Afrika'da şu an ya da son 10 yılda nerede batı ülkesi bir ülkeye girip "burası benim" dedi gösterirsen iyi olur.

Bu arada bati Afrika'da var evet, çin ve rusya ile beraber. Ha savaş halinde mi, Afrika'da batı ile Afrika ülkeleri arasında savaş mi var? Şu ana kadar öyle bir şey görmedim.

Mantıklı bulduklarını sanmıyorum, bence bunun arkasında farklı mekanikler işliyor. O filmde gösterilen mekanikler.

Şu Ukrayna savaşının videolarını izliyorum da, allahın siktir ettiği yerde bir delikte tir tir titrerken bir drone yanına ufak bir boba atıp gidiyor. Veya harabe bir binada sen bir iki kişiyi tarıyorsın sonra sana sıkıyorlar, belki bacağını oynaıyorsun ölürken ve olup bitiyor. Bunlar olana kadar belki hayallerin vardı, sevdiklerin vardı ama gittin boktan bir binada veya bir delikte geberip gittin.

Saldırı altında olanlara bir şey demiyorum, sonuçta birileri seni öldürmek veya esir etmek için silahlanıp gelmişler ve mecbur kendini savunacaksın ama işgal kuvvetlerinde olmak tam bir dram.

işin içinde olmayana her şey hikaye gibi gelir. gidin bir cenazeye uzaktan insanları gözleyin. birilerinin içine ateş düşmüştür, bağrı yanıyordur. hayat onlar için artık eskisi gibi olmayacaktır.

bir köşede ise geyik muhabbeti yapan, arabasının kaskosunu falan konuşan, hatta gülen kişiler görürsünüz.

işte aradaki fark böyle. kendi başına gelmeden tamamen olmasa da en azından kısmen bir şeyle empati kurabilenler iyi insan oluyor zaten. diğerleri çöp. savaş da ister başka şey de. oyun sanıyor çünkü.

Bu olaylarda doğru yanlış yok. Erkek ödeyince daha şık oluyor. Sonuçta uzaktan gelmiş ve her zaman olan bir şey değil anladığım kadarıyla.

Ben söz konusu kadın olsam muhabbeti keserim. Hem kalk 20 km öteden taksiye binip git hem de kendi ödemeni yap.

Genel olarak erkeğin ödemesini daha şık ve doğru bulurum ve burada anlatılan konsept dışında da olsa bu hesabı ben öderdim. Burada şöyle yapılması gerekiyor doğrusu yanlışı bu diye bir şey düşünmezdim. Yani doğrusu bu diye hesap Ödemiş olmazdım.

17 yy. paris'inde erkek ödemeliydi. Bu ekonomide normal. Üstelik bir de talep kadından gelmiş.

Erkek ödemek zorunda değil. Belki parası yok. Bir kahve olmuş en kötü yerde 60 lira, tatlı da bu civarda olsa*2= çok para (bana göre).

Zaten kadın teklif etmiş. Ben arkadaşlarım (erkek) ödediğinde çok utanırım.

Buradaki doğru neden erkeğin ödemesi olsun, onu anlamadım. Teklifi kadın yapıyor zaten, erkeğin maddi anlamda uygun olmayan bir dönemi bile olabilir. Bu tarz beklentiler bana yanlış geliyor, erkek bir arkadaşım benim yediklerimi ödese rahatsız olurdum şahsen.

erkek kadının teklifini kabul ettikten sonra, kadının erkeğin sevgilisi olduğunu bilmesi, 'dostane' şekilde buluşmak istemesi falan gibi detayların önemi yok.
bu soru için bu bilgilere ihtiyacımız yok, kadının 20 km uzaktan gelmesi daha önemli.
hesabı ödememek veya ödememek için kadının flörtöz tavrı bir neden olamaz yani.

elbette erkek ödemeliydi.
öylesi adab-ı muaşeret kurallarına göre her zaman daha doğrudur.
bir kahve için ekonomi düşünülecek durumdaysa, erkek sevgilisi varken başka bir kadınla kahveye çıkmasın.

@blatta hiberna
sevgilisi olan bir erkek, karşı cinsle 'dostane' bir şekilde buluşamaz mı? buluşursa da hesabı ödemek zorunda mı? tam anlayamadım...

Hesap ödeme bana flörtöz bir davranış gibi geliyor. -belki görgüsüz bir köylüyümdür-


Arkadaşlarıma ve ikinci kez buluşmayı düşünmediğim insanlara hesabımı ödetmem. Bence sık görüşülmeyen dostluklarda herkes kendi yediğini ödemeli. Sık görüşseydiniz o hesap telafi edilirdi zaten.

Teklifi kadın yapsa da kadın kalkıp 20 km öteden geliyor ve taksiye biniyor. Taksi ücretini de ödüyor. Kadının para sıkıntısı olmadığı kesin. Kendi hesabını da öder ama bizim burada baktığımız nezaket kurallarına göre erkek tarafı en azından bu durumu bilip bir kahvenin ücretini ödeyebilirdi. Ya da gelmeden önce kadına “herkes kendi ödesin” de diyebilirdi. Ama kalkıp sadece kendi hesabını ödüyorsa orada kabalık var. Biz “her zaman erkek ödesin” demiyoruz zaten. Erkek de kadın da ödemeli ama kadın zaten kalkıp o kadar yol gelmiş, taksiyi de ödemiş filan. Dönüşte de taksiye binmiştir diyelim. Erkek de bir zahmet bir kahveyi ödesin, bir şey eksilmez.

sevgilisi olan erkek tabii ki bir kadınla dostane şekilde buluşur.

soruda "kadın sevgilisi olan adamla dostane mazeretiyle, aslında flört etme amaçlı buluşmak istedi" iması var.
sizin dediğiniz gibi olsa bu detaylara zaten girmeye gerek yok, ben de onu diyorum.

ayrıca bin lira hesap gelir, yenmiştir içilmiştir anlarım da, arkadaş olarak da 20 km uzaktan gelmiş bir kadına bir erkek kahve hesabını ödetmemeli zaten.

Bence olayın maddi bir boyutu olduğu kadar da 'gesture' boyutu var.

bir erkek, bu gesture'ı gerçekleştirmek zorunda değil gibi geliyor bana.

kadının nereden geldiği çok da önemli değil. gelmeyi seçen, bunu kabul eden ve de buluşma teklifini yapan kişi kendisi zaten.

20km geldi diye hesap ödeten kadın diye başlık açılması gerekir. Böyle çok az saçma şey gördüm.

teklifi yapan hesabı öder. Bu kadar basit. Ben en mantıklısı alman usulü ama neyse

şu sorunun cevabı kişiden kişiye ve duruma göre değişir. ben olsam nezaketen kadına ödetmezdim ama soruda bahsedilen kişinin de ödememesi yanlış değil doğrusu.

sosyal hayat kurallarina gore teklifi yapan hesabi oder. bu durumda kadin tum hesabi odese daha dogru olabilirmis ama herkesin kendi masrafini odemesinde de bir yanlislik yok.

davet eden öder gibi bir gelenek var ama "misafir eden öder" gibi bir alışkanlık da var. Yani uzak mesafeden veya başka şehirden buraya gelen olsa genelde en azından ilk yemeği veya kafeyi bişeyi ben öderim, karşılıklı jest gibi. Buluştuğum kişi kadın erkek fark etmez.

Fakat bu durumda arada bir gri bölge (gizli flört gerilimi) varsa, "sana yazmıyorum" mesajı vermek için de alman usülü yapmış olabilir. Hesabı öderse öyle görüneceğini düşünmüştür belki. Kim ne düşünür bilemeyiz çok öznel konular bunlar.

muhabbet etmek için geldiyse kendi bile ödese olurmuş

Taraflardan biri fakr u zaruret içinde harap ve bitap düşmemişse kimin ödediğinin hiçbir önemi yok bence.

Bu İstanbul sorusu ise 20 km hiçbir şey ifade etmiyor. Maltepe-Kadıköy arası zaten neredeyse 20 km. Taksi de burada bir şey ifade etmiyor. Kimse "taksi ile gel" demedi. O, kadının kendi tercihiydi. Burada taksi ve mesafenin dikkate alınabilmesi için tek bir detay önemli. Erkek şehir merkezinden uzakta oturuyorken, kadının merkeze daha yakın oturuyor olması. O halde -buluşulan yerin şehrin sayılı güzel yerlerinden olması istisnası dışında- erkek tarafı misafir eden kişi olduğu ve ulaşım sıkıntısına da soktuğu için hesabı ödemesi daha uygun olurdu. @nhk ni youkosu +1 burada bir yerlerde

diğer tüm senaryolarda (örneğin erkek şehir merkezine yakın olduğu için orada buluşulduysa) ortak ödemek gayet uygun. Şu paylaşılan bilgiler ışığında olay 90'larda ya da Anadolu'nun güzide şehirlerinde yaşanmıyorsa ya da erkek zengin, kız orta gelirli değilse neden bütün hesabı erkek ödesin? ayrıca erkeğin ödemesi neden "nezaket" ve "şıklık" kavramları ile bağdaştırılsın anlamıyorum. Bu arada @blatta hiberna gibi, özellikle "dostane" yazıldığı için ortada bir ima olduğunu düşünüyorum.

O değil de kadınların da çalışıp para kazandığı bir dönemde tüm hesabı ödemek bana biraz "benim pek bir özelliğim yok, param ile seni etkilemeyi deneyeceğim" havası veriyor. Ekonominin durumu ortada. Gereksiz şekil çabası... Yakın arkadaş, aile üyeleri, sevgili, fwb vs. değilse kimsenin hesabını ödemem/ödemek istemem. Bu saydıklarım ile buluşulduğunda hesap öderken de herhangi bir buluşma kriteri üzerinden "kim ödemeli" diye düşünülmez zaten.

kadin niye erkege hesap odettigini anlamadim. kendi cagirdi?

Ben bu konularda gerikafalıyım sevgilimi elin kızıyla buluşmaya göndermezdim başta neden çocuk kızla buluştu onu anlamadım.

İkincisi ekonomik kriz ortada bu krizde hesap ödetmeye çalışmak kızın kabalığı.

"Dostane" buluşmalarda buluşmanın dostane olduğunu vurgulama ihtiyacı ve gereği olmaz. Oraya gidiyorsanız bunu bilerek gidin. Bu bir date çünkü, çok net bu.

Eğer erkek kısmının sevgilisinin bu buluşmanın nasıl geliştiğinin detayından haberi olursa buna haklı olarak verebileceği tepkiyi herkes kendisini o kişinin yerine koyarak anlayabilir sanırım. O yüzden bence hiç kendinizi kandırmayın.

Problem yok, herkes yediğini içtiğini öder.

Madem uzun yol gitmek problem olacaktı, o zaman mekanı ayarlarken bu konunun önceğini belirtmeliydi uzaktan gelen.

Date mi ki bu erkek ödesin. 20 km den gelmesi olayı değiştirmez.

Davet eden ödemez mi?
Erkek kişisi niye elini cebine atmış?

E adam kendi yediğini ödemiş işte, neden kadınınkini ödesin? Şimdi bunu soran erkek tarafıysa, vicdan azabı çekeceği şey bu olmasın. Ama ön cümle beni düşündürüyor. Ne konuştular iki saat?
Soruyu soran kadınsa adam hem sevgilisi olduğunu söylemiş bunu da kadının hesabını ödemeyerek perçinlemiş.

Şu yaşıma kadar kadından ziyade erkek arkadaşlarım oldu, sevgili değil dost manasında. Evlenmeden önce de evlendikten sonra da sohbet edeceğimiz zaman ya grup halinde sohbet ettik, ya da belli bir konu hakkında oturduk konuştuk. Sevgilim varken ya da evlendikten sonra kimseyle bire birde dostane buluşmalara gitmedim, eşimin de gitmesini istemem. Hele biri "dostane buluşacağız, şu cafeye gidelim mi Zorro'cum" dese alt motifini sorgularım. Ha bu arada iş konusu olur, konu bazında Cafede toplanırsınız, normaldir.

20 yaşındaysa bölüşülür 30+ ise erkek öder.

erkeğin sevgilisi var ve dostane buluşma.
erkek öderse şık olur ama mevcut şartlarda olayın iki erkek buluşması gibi olması lazım.
herkesin kendinin ödemesi doğru olur.Bu bir date değilse (ki değil) erkeğin sorumluluğu yok.
ha dersen ki 20 km mesafe ozaman orası da bana uymuyor sonra görüşürüz fln der geçiştirirsin

Kadın erkek buluşunca erkek davet etti diye hesap erkeğe kitlenir. Bu sefer kadın davet etmiş ama uzaktan geldi diye hesap yine erkeğe kitlenmiş. Erkek erkeğin kurdu gibi olmuş. Yanlış birşey yok tabi ki. Heralde yarı yarıya olcaktı.

Hayır yanlış bir şey yok bence.

Taksi tutmak kadının tercihi, 20 km uzaktaki yere tamam demek de öyle. Bunlar hesabın karşı tarafa "yıkılmasını" gerektirmiyor.

Böyle olması abes değil ama adam bir çizgi çekiyor gibi ilk cümledeki detayları göz önüne alınca.

Anamgillerin evi.

Mutfak penceresi musevi mezarlığını görüyor. Çocukluğumdan beri o büyük çam ağaçları altındaki süslü, resimli taşlarda garip bir huzur buluyorum. İnsanı inanılmaz an’da hissettiriyor. Sadece rüzgar ve kuş sesi oluyor. Maalesef musevi değilseniz girmeniz mümkün değil ama :’)

lviv'deki mezarlığa ben de gittim. evet ilginç bir yer ama sizin gibi etkilenmedim ben. :)

öneri olarak da konya üçler mezarlığı diyorum.

Eyüp Sultan Mezarlığı güzel bildiğim kadarıyla. Aşiyan Mezarlığı da ünlü. Bence atmosfer görmek istiyorsan Çanakkale'ye git. Ben gitmedim ama hikâye arıyorsan orada bulabilirsin.

çanakkale'ye gittim ya, hatta orası hariç diye ekleyecektim ama vazgeçtim. müthiş ortam kesinlikle, ona sözüm yok ama zaten askeri tarih meraklısı biri olarak yeterince gördüğüm bir yer. o açıdan aslında şehitlik de kabulum elbet ama sivil mezarlıkları daha ilgi çekici buluyorum.

Sivil mezarlık arıyorsan aslında arkeoloji müzelerine de gidebilirsin. Kocaeli ve Sakarya'da Bizans lahitleri var. Bayağı işlenmiş lahit görünce yetkili bi abimizmiş diyorsun. Bu da farklı bir bakış açısı katabilir.

Karacaahmet mezarlığı
dünyanın en büyük mezarlığı.

Aşiyan+1
Ankara - Cebeci Asri saatlerce gezmek istemiştim.
Listemde Ankara - Karşıyaka mezarlığı var.
Edit: Çanakkale de güzel.

ahlat selcuklu mezarligi gorulebilir ama o tarafa yolunuz duserse. ben gittigimde baya sasirmistim, cunku atalarimiz eski inanclari ve yeni inanclarini harmanlamislar. bir mezar tasi yapmislar sanirsin orhun kitabesi.

Lvivle kiyaslanmaz ama eskiden haydarpasa ingiliz mezarligina giderdik ilk aklima o geldi

Antakya mezarlığı, cebeci asri mezarlığı Ankara

Amcamın eşi Tokatlı, zamanında bu düğün dernek kıl yün işleri için Tokat'a gittiğimizde yolumuzun üstünde ahşap/tahta mezarların bulunduğu bi mezar yeri vardı, benim hayatımda gördüğüm en gizemli yerdi. Yani duruyor mudur bilmiyorum bize bunların 150-200 yıllık olduğu söylenmişti o zamanlar ve bayağı çürümeye yüz tutmuştu, çok enteresan bir yerdi.

ankara karşıyaka mezarlığı 1. ve 2. kapı arası fena değil.

Cehaletine vermek de insanın ne kadar sınırını bozsa da, küslük insanın daha çok canını sıkıyor. Boş verin. Bayramdan bayrama arayın siz.

Ne kadar ölçüsüz olsa da siyasetten ayrı bakmak akrabalık bağlarına.
Siz bağları koparmayın.
Bir çok yerde yaşanan şeyler.

Hainlikten kastını da, ülkeye zarar verenler vermek niyetinde olanlar olarak anlamak lazım. Genelleme olsada sizi hedef alan özel bir durum yok. Aynı tarafta olanların da ayrılıklar veya fraksiyonlar oluşturduğunu biliyoruz.

Yoksa solcu da olsa, dışarıya hiç bir şekilde bağlı veya ülkemizin onların boyunduruğu altına girmesine karşı gayret gösterecek şekilde ülkesini düşünenlerin de olduğunu biliyoruz .

"Vatan haini olmadığım için muhalefete oy vereceğim." deyip kapatsaydın da kudursaydı. Bir daha da konuşma sonra. Benim 3 tane örneği vardı. Biri böyle, biri "vatan haini" diyecek kadar ileri gitmese de buna çok yakın bir akrabam vardı, bir tane de "bunları öldürmek lazım" tarzı bir şeyler diyen vardı çıkardım hayatımdan.

Akrabalık kan yoluyla bulaşan bir hastalıktır. Kötü insanları kopar gitsin.

Halanızla bir sevgi bağınız yoksa aramayın. Görev icabı, bizden büyüktür diye adetten yapılan aramaların hiçbirini yapmama taraftarıyım. Hala olma statüsünden bağımsız seviyorsanız aramaya devam edin.

Konuşmazdim ve temelli olarak hayatımdan çıkarırdım, kullanabileceğim en yumuşak ifadeler bunlar.

Ülkede kaç kişinin ailesinde AKPli yok ki? Yani her AKPli ile muhabbeti kessek ülkenin önemli bir kısmı selam verecek aile büyüğü bulamaz. Siyaset muhabbetine girmeyin kısmet/inşallah/maşallah üçlemesiyle geçiştirip gidin bence.

bu insanlarin sonu yapayalniz kalmak. arama, sorma

Onlar da öyle, yapacak bir şey yok.
Yılda bir he diyip geçeceksin.

Konuşurum tabii ki. Ama Halamla siyaset konuşmam. Hata sizde o ne kadar oraya getirse de bi çalımla çıkmalıydınız.

Konuşmazdım. Sadece sinir bozuyorlar şuan sizin yaşadığınız gibi.

yilda bir kez konusmaya devam..

Duyurunuzun içeriğini okurken, anne baba tarafı akrabalarımda tek bir AKP'li olmadığını fark etmek mutlu etti. Bu durum hayatımdaki en büyük övünç kaynaklarım arasında liste başı falan olur sanırım.

Neyse. Sorunuzun cevabına gelirsek de, dolaylı dolaysız hangi yolla olursa olsun bana bir şekilde "vatan haini" diyebilen birinin yüzüne bir daha bakmam, sesini de duymam.

Halam bana "onlar Alevi vatan haini onlara oy veren de vatan hainidir" dese üzülürdüm, demek ki halamın demansı Alevi olduğumuzu unutacak kadar ilerledi derdim gkfkfk. Neyse şaka bi yana zorunlu haller dışında çok görüşmezdim herhalde.

akrabayla ve arkadaşlarla asla siyaset konuşmayın.

akrabayla ve arkadaşlarla asla ticaret yapmayın.

Halanın numarasını yazsana kanka bişiy dicem :))

asla aramam hatta engellerim.

ben olsam gorusmeyi keserdim. eger israr olursa bir sekilde, ben seni gecen bayramda aradim ama sen bana vatan haini deyip hakaret ettin derdim.

Bomonti moc. İçinde çalışma alanı var.

Cihangir’den kafeler?

Bomonti moc +1
Osmanbey Metro durağının yanındaki moc'un ikinci katı da uygun hatta ayrı bir bölmesi de var, daha merkezi konum.

Ramada'nın karşısındaki nero'nun ikinci katı home office'çilerle dolu, iyi bi seçenek.

Cup of joy açık hava istersen o civardaki en iyi seçenek, masalar çok büyük değil ama bahçesi keyifli.

Hocam annenin büyükbabasının anneannesi zamanında daha kıtalar bile birbirinden ayrılmamıştır o kadar geriye dönük işlem olmaz en sondaki anneannenin çocuğu ve torunu alır vatandaşlığı senin anneye ve sana gelmez.

bildiğim kadarıyla nineden devam eden bir vatandaşlık olması gerekiyor size ulaşması için. yani üst soylarınız vatandaş olacak ki siz de başvurabilesiniz. dolayısıyla başvurabileceğinizi düşünmüyorum.

Benim dedem, ananem, dayım falan yunanistan vatandaşlığındaydı benim bile yok hocam. O işler öyle olmuyor. Eskiden zorlayınca oluyordu ama şu durumda hayır.

size net bir bilgi vereyim. ikinci dünya savaşı öncesi nüfus kayıtları yok veya çok az. bu yüzden 1945 öncesine bakmıyorlar bile.

hadi torpil, rüşvet falan kayıt çıktı diyelim anneanneniz bulgaristan vatandaşı ise ancak olabilirdi. o bulgaristan vatandaşıydı ve vefat etti diyelim, anneniz sağ ise gider başvurur, vatandaşlığa kabul edilir sonra siz başvurabilirseniz. ama anneniz allah göstermesin vefat etti diyelim zincir kırılıyor, siz vatandaş olamıyorsunuz.

Ayakkabı için her markaya bakıyorum açıkcası. Spor olmayan şeyler tercihim.

Mio gusto
Elle

Bu ikisine düzenli bakarım. Orijinal, şık şeyler bulabiliyorum.

her yerden aliyorum. spor, guyim magazasi veya internet. aktif kullandiklarim converse, adidas, reebok, puma, nike, skechers spor ayakkabi. mangodan bot almistim gecen onu da 1 ay kadar giydim. simdi massimo duttiden babet almayi dusunuyorum. spor ayakkabi degilse giyim magazalarina bakiyorum genelde

basic white bitch gibi olacak ama en sık giydiklerim new balance, adidas, veja, converse, golden goose.

internetten alıyorum, fark etmiyor. istediğim model/no nerede varsa ve en iyi fiyat nerede listelendiyse.
çok araştırıp titizlenmiyorum, rahat olsun yeterli.

en son meduse sandalet aldım bi anne çocuk mağazasından, yaz aylarında oğlumla takım giymeyi planlıyorum.

K.

Sadece nike air force.

Genelde spor ayakkabi giyiyorum ama mevsime gore eklemeler oluyor tabii;
Spor: adidas, vans, nike
Bot: cat
Yazin terlik: birkenstock / bez ayakkabi: lacoste

Lumberjack
Erkek
Flo’dan alıyorum

Biraz paraya kıyabilirsem greyder alıcam

gunluk/spor tarzi: ecco
Spor: asics- gel kayano
Bot/cizme: gabor
Sandalet: birkenstock
kokos/topuklu: Divarese / Tommy Hilfiger
outdoor: cok asiri eski ama hala yeni gibi olan Timberlandlerim var. Yenisini alacak olsam sanirim Lowe/Sorell/Merrel/Salomon ya da Decatlon'a bakarim :)

kadin

spor olarak nike air max 2090 ve air huarache
bot olarak timberland
outdoor ayakkabı da timberland
klasik ayakkabı olarak da derimoddan alıyorum

Belli olmadı daha.

Alaçatı kafası suadiye güzeldi.

Bostancı'da asmaaltı var tren istasyonunun altında.

az uzakta Pendik'te lipa var .. kesinlikle gitmeniz lazım.

Bostancı özasmaaltı +1

Yulaf ezmesi ile birlikte yemeyi deneyin.

Ben dönem dönem bir yiyeceğe takıyorum. Sabah akşam yiyorum. Kendimi kısıtlamıyorum. İkinci gün mide bulantısı ve tiksinme geliyor. Bir daha canım çekmiyor.

Cevabı; "insulin yükselmesi"

O bahsettiğin yiyecekler kan şekerini hızlı bir şekilde zıplatır. Hal böyle olunca yüksek miktarda insülin devreye girer ve insülin açıkta kaldıkça bu sefer tekrar acıkma dediğimiz olay başgösterir ve durumun kısır döngüye girer.

Şu halinizle "ben bunu bitiririm" diyeceğiniz kadar örneğin kuruyemiş koymayın kaseye. Yarısı kadar koyun. Yavaş yavaş yiyin sonra kendinize bir süre boşluk bırakın, bu sürede dizi falan izleyin bir şeye odaklanın. Bir süre canınız çok istese de sonrasında aslında tokluk hissinin geldiğini göreceksiniz.

Bu döngüyü bir süre tekrar ederseniz olağanlaşacak ve abartılı yememeye başlayacaksınız.

Ev baklavası yapan eşin dostun sırayla evine gidip yaptıkları baklavalara çökmeyi planlıyorum.

Evden hiç çıkmamak dixi izlemek

anne ve babamla takılmaca. çocuğu parka götürürüm, kitap okurum, tatlı falan yerim. başka bir planım yok.

ben de ilk kez ailenin yanına ya da tatile gitmeyip, istanbul 'da tek başıma kalıyorum bu bayram. muhtemelen bol bol kadıköy ya da cadde yürüyüşü yaparım. cumartesi akşamı da akm ye operaya gideceğim. ablamlar kedisini bıraktı, kalan zamanda evde onunla balkon keyfi yaparım. sakin bir bayram geçecek umarım.

Bir haftadır tatildeyim bayram da aynı geçecek. Kimseye gitmeyi düşünmüyorum.

babanneme gider elini operim sonra da evde yatis.

Nikah var, ona gidiyoruz. Gitmişken akraba ziyareti.

İlk gün evdeyim, yatış. Bir iki kişi gelir.

Diğer iki gün Üsküp'deyim.

Şöyle: youtube.com

Bol bol baklava yiyeceğim. Kelimenin tam anlamıyla yiyip içip kanepede uzanıp anlamsızca boş boş oturmak tavanı seyretmek istiyorum.

yapmam gereken şeyler var ama bayramda dışarı çıkmaya korkuyorum evde boş geçer bayram. yarın sabah "önemli" aile kahvaltısı var kediden korkan misafirler yüzünden kedimi odaya nasıl kapatacağımı düşünüyorum

Ufak çaplı aile ziyareti. Hastalıktan yeni kalktığım için hiç kimse ile sarılıp öpüşmeyeceğim çok mutluyum.

bayadir eklenmiyor

Bozuk diye biliyorum. Foto ekleyince dev gibi gösteriyor ve tüm akışı mahvediyor :(

1. soylememelisiniz. yunanistan'a gidiyormus gibi otel rezervasyonlari falan yapin. vizeyi en cok kalacaginiz yerden almaniz lazim, soylerseniz almanya'dan alin derler.

2. yunanistan'dan giris yaptiginiz icin sorun cikacagini sanmiyorum.

Yunanistanda daha uzun süre konaklamanız gerekiyor, eğer işi şansa bırakmak istemiyorsanız.

Almanya'dan vize alabilmek zor, Yunanistan için benzerini yaptım herhangi bir sıkıntı yaşamadım yalnız ben hazır gitmişken 1 gün konakladım.

kimse seni ab içinde takip edemez ki. kimseye bir şey söylemene gerek yok. yunanistan'a gideceksin normal. ülkeye giriş yapınca istediğin yerde istediğin kadar kalabilirsin. yunanistan'dan alıyorum ama almanya'ya gidicem demek gibi bir denyoluk yapmadığın sürece problem olmaz.
otel rezervasyonunu yunanistan'dan yapıp sonra iptal edersin olur biter.

giriste booking'den iptal edilebilir rezervasyon gostereksin yunanistan'da. schengen bolgesine giris yaptiktan sonra her geceyi nerede geciriyorsun, nerede konakliyorun diye bir takip yok. girdikten sonra almanya'ya mi ucarsin portekiz'e mi gidersin, vizenin suresi gecmeden ulkene dondukten sonra kimse ilgilenmez.

Bizim de biletlerimiz var ama daha otel seçmedim. Airbnb bakmayacağım illaki bir tane içe sinmeyen yorum çıkıyor. Ortamala bir otel mutlu eder. Çok fazla otel seçeneği var. Mümkünse 1. Zonedan seçmeli diye düşündüm. Ulaşım için şuna bakmıştım: marbvl.com

www.ratp.fr

ingilizceniz varsa biletler için buradan bilgi alabilirsiniz. baktınız mı bilmiyorum ama paris otel fiyatları açısından avrupa'da gördüğüm en pahalı şehirdi. buna mukabil kaldığım en küçük oda da paris'teydi. nitekim son gece orada tanıştığım italyan bir kızda kalmıştım :d

paris'in şehir merkezi dışındaki bazı bölgeleri güvensiz hissettirebiliyor. turistik bölgelerde kalmak daha iyi derim. bir kere gece bisikletle zencilerin olduğu bir yerden geçmiştim ve irreversible'dan bir sahne gibiydi.

airbnb'de temiz bir yer kapatin bence. oteller cok kazik olur bu kadar yakin bir tarihte. metro kartlari gidince alin. ben iki haftaligina gitmistim ve paso benzeri bir kart almistim, üstünde fotografim falan var. hatirladigim kadariyla öyle cok pahali degildi.

Bi ısırık alır denerim, lezzetliyse devam ama damak tadıma uymuyorsa gidişat kötü. Çok komşu yemeği yedim bu ülkede komşu yemeğinden hiç zehirlenmedim daha önce.

oz annem sushi yapsa yemem.

hijyen takıntım yok fakat herkesin el tadı farklı oluyor, taze fasulye bile her evde farklı pişiyor, tadına bakardım beğenirsem yerdim

bir de sushi hiç yemediğim için önceki deneyimlerimle kıyaslayamam bu yüzden daha kolay yerim

Biz de onlara göre komşu oluyoruz aslında.
Doğrusu şüpheye düşmem o kadar.
Genelde komşunun getirdiği yenir.

Ramazan ayı boyunca evde oldukları müddetçe bana her akşam iftarlık getiren yan komşu var.
Yemeklerinde kendi damak tadımdan çok onun bu yakınlığına olan mahcubiyetim daha ön plana çıkıyor.

@alperz+1
Komşuya ve yemeğe bağlı.

Direkt çöp.

dakikaksında gömerim. bazı insanların yemekleri alışılmışın dışında bir tada sahip olabiliyor ama sushi öyle bir şey değil.

hijyen açısından bakılınca da türkiye'de evde sushi yapan insan elini yıkıyordur ya. ahaha

Gömerim pasaklı biri değilse. Sushi işi zor ve sakıncalı ama

Sushiyi cope sutlarim, bilindik yemeklerin tadina bakar guzelse yerim, begenmezsem cope.

bazi yemekleri tadim bile yapamam mesela mercimek kofte, icli kofte gibi seyler. onun disinda yerim hele narli asure falan gelirse oo oh

Özellikle el değdirilen şeyi söyledim. Börek de olur, mercimekli köfte de.

Niye çöp? Dışarıda yedikleriniz temiz mi?

Yerim. Hayatımda yediğim en güzel yemekleri hep benden başkaları yapmıştı :)

çok yakından tanıdığım hijyen konusunda güvendiğim biri değilse yemem. çocukluğumda teyzemde bile yemek yemezdim şu yaşa geldim hala yemiyorum. mantıklı bir tarafı yok evet restoranlarda vs sorun yaşamıyorum ama az tanıdığım komşu, eş dost vs insanların yaptığı yemekleri yiyemiyorum. ben evde sadece kendime bile elimin gireceği mercimek köftesi vs gibi şeyler yaparken eldiven kullanıyorum. maalesef takıntılıyım bu konuda.

Sevmediğim bi yemek değilse yerim ya niye yemeyeyim. Sevmediğim yemekse de israf olmasın diye söylerim. Tencere yemekleriyle çok aram yok taze fasulye, bamya vs sevmem o tarz bi şey gelse aşşşırı kibar olarak reddederim. Ama onun dışında direkt gömerim, ben zaten her gün dışarıdan besleniyorum yani dışarıdan söylediklerimden daha lezzetli ve sağlıklı olacağı garanti gibi bi şey. Suşi de çok severim ve evde yapılmışını merak ederim yani denemiş olurum :d

Ahaha müthiş bir soru. Ben de kendi kendime hep sorgulardım.

Ben tanırlık durumuna göre davranış gösterirdim. Ufak tattım, baktım korkunç tatsız; yemem. O yemek alıp verme geleneğinden de çekerdim kendimi.

Allah muhtaç etmesin. açlıktan ölmedikçe komşunun getirdiği hiçbir şeyi yemem.

Komşu var komşu var.

Bir dönem karşı dairemizde Iraklı mülteci bir aile yaşıyordu, hayatımda yediğim en güzel etli dolmalar o evde pişti.
35 yıllık komşumuz var, iki ev arasında sürekli yemek gider gelirdi, sevdiğim bir şeyse yerdim.
Apartmanda bir hoarder komşu var, baya çöp ev, o kadın paketli bisküvi getirse çöpe atarım.

Bunların hepsi ailemin milyon yıldır yaşadığı apartman. Son 6-7 yıldır komşuluk ilişkim yok kimseyle. Bir ara bir komşuyla "tabağı boş göndermeme" döngüsüne girmiştik, oradan taşındık da kurtuldum.

Komşuya bağlı. Yemeğe değil. Yemek seçmem.

restoranlardan daha temiz daha özenlidir herhalde evde yapılanlar… benim komşular bazen helva/aşure/meyve falan dağıtıyorlar ve yiyorum ama kendilerinin yaptıklarından şüpheliyim zaten. annem de yardımcısına yaptırıyor, güvenle yiyorum ahsjs. ama soruyu direkt gördüğümde yemem diye düşünmüştüm, bilmiyorum ikram edilen yiyeceğin görünüşüne göre değişir.

ben asıl iş yerinde getirilen çayları/kahveleri içmek istemezdim :/ en kötüsünü düşünüyorum.

güvenmek zorundayız ahdksl.

yemeğin görünüşüne göre karar veririm.

ben %90 gomer gecerim, yemek fark etmez.
karim &90 cope atar, yemek fark etmez.
ikimizde evdeysek %90 cope atip atmama konusunda kavga cikar.

Komşuya ya da iş arkadaşına bağlı. Orayı geçtikten sonra da getirdiği yemeğe bağlı. Takıntılı değilim ama hijyenin H'si yok çoğu insanda. Sushi yemem mesela. Elin çok fazla dahil olduğu yemeklerin çoğunda kişi tabanlı eleme kriterim daha sıkı.

Allah muhtaç etmesin +1
Çok üzülerek çöpe dökerim maalesef yiyemiyorum hiç bir şekilde. Ama bundan dolayı epey üzülüp vicdan azabı çekerim umarım Allah affeder :(

suşi falansa yok yemem çöpe atarım
ama yediğim sevdiğim bir şeyse tadarım yerim.

Kesinlikle yemem, annem de bilir teklif dahi etmez. Bir eve girdiğinde o evde yaşayan insanların rutinlerine bağlı olarak, sadece o eve özel karakteristik bir koku olur. Yemekte de bunun tat versiyonu var. Ve ben o tadı almak istemiyorum. Restaurantlar ticari amaç güttüğü için neredeyse hep aynı lezzet var, en fazla sosla değiştirebiliyorlar bunu. Sadece sosun farklı olduğu yer beni bozmaz. Yemeği yedikten sonra kullanılan trans yağın akşam saat kaç gibi midemi ekşitmeye başlayacağını bile kestirebiliyorum, o kadar fabrikasyon bir durum var yani. Ama komşu yemeği... ı-ıh. Teyzemin yemeklerinde bu hissi bir tık az yaşıyorum mesela. Yine çok farklı. Uzaydan gelmiş gibi. Ama bozmuyor. Aidiyet duygusuyla doğru orantılı bu rahat yiyebilme olayı.

Disardan yemek yiyen biriysem komsunun getirdigini hayli hayli yerim. (Normal bi komsudan bahsediyorum, veya ev arkadasi vs.). Uzun yillardir yurtdisindayim, envai cesit yemek paylasiminda bulundum hic sikinti olmadi.

Hijyen takintim varsa dunyanin hicbir yerinde disardan da yemek yemem. Asil olay orada donuyor cunku.

Kiyaslayinca biri ev ortaminda paylasmak uzere ozenerek yapilmis yemek, digeri asgari ucretle calisan birinin umursamadan yaptigi, kar pesindeki isletmenin muhtemelen tarihi gecmis ucuz urunleri kullandigi bi isletme.

O kadar hijyen takıntım yok. Geçen komşu irmik tatlısı getirmişti yedik çok da lezzetliydi. Ofiste çalışırken kimi kek yapıp getirirdi sorgulamadan yerdik.

Ev ortamında hazırlanan ürünlerin restorantlarda/pastanelerde ne şartlarda ve hangi malzemeler ile yapıldığını bilmediğimiz tatlılardan veya ikramlardan (genel olarak) daha hijyenik olduğunu düşünüyorum.

Sushi özelinde normalde de yemediğim bir ürün olduğundan yemezdim. :)

Valla yediğim en güzel yemekleri karşı komşum yapıyordu. Güzelse yerim yani. Güzel değilse bi bahaneyle ayağını keserim.

Sushi yemem ama genel o, komşuya özgü bişey değil.

Hayat ilginin kalmadığı biriyle ilişki sürdürecek kadar uzun değil, bu bi noktadan sonra ayıp olmasın diye ayrılamamak gibi bir şey oluyor artık.

Benim şimdiye kadar anladığım kimse tek sebepten ilişkiden soğumuyor.

Yani önceden dış görünüşü üstüne hiç kafa yormadığım halde ayrılık sürecinden sonra o kadar da iyi olmadığına kanaat getirdiğim kişiler oldu mesela. Net duygu haliniz negatife döndüyse yapacak bir şey yok.

Dış görünüş de katlanılmaz olur, en ufak başka bir şey de...

Neticede istemediğiniz bir ilişkide neden durasınız? Burda herkes ben ayrılmam dese bile, tüh tamam o zaman kaldık böyle deyip kabullenecek misiniz ki durumu?

Bahane her zaman bulur karşı taraf. İsteğini elde etmek için farklı stratejiler denemeye devam etmek gerekli. Eylemsizligin sendeki etkilerinden bahsetmek, suçlamadan açık olmak yardımcı olacaktır. Destek ve tavsiye ister mi sormak lazım. Çabuk pes etmemek lazım.

Uyarılarımdan sonra çeki düzen vermesi için beklerim. Sonuç istediğim gibi değilse elimde olmadan soğurum. Babamızın oğlu/kızı değil sonuçta.

Yağ hariç besin değeri olan her şey bozar.

var mı limonun öyle bir değeri? zaten bunu da bilmemem beni arada bıraktı :)

Bro limon dediğin bir meyve, yani şeftaliden teknik olarak bi farkı yok. Yani limon için sebze denildiği de olabiliyor ama sebze de bozar zaten. Bozar yani şeker içeriği var malum.

Bozar. Kahvenin içindeki süt de bozar. Aklınızda olsun.

Bozar da aslında bozmasının bir önemi yok. yine o zaman aralığı için kalori açığı yaratmış olursun.
Ama vücut limit sonsuza giderken bütün balansını eşitleme niyetindedir dolayısıyla aralıklı orucun totalde kalori kısıtı dışında ekstra olan faydası sandığınız şekilde değil. Birim zamanda daha fazla yağ yakıyor gözükmeniz ( bunun hiç bir anlamı yok btw) totalde daha fazla kaybettiğiniz anlamına gelmiyor. Bir diyetin Size uygun olması, sürdürülebilir olması çok daha önemli. Siz if le sürdürebilir bir hayat kuruyorsanız mükemmel, içinde limonlu soda da varsa bence olabilir.

Tabii ki birine limonlu soda verlen birine verilmeyen bir de kontrol grubu olan bir deney yok elimizde ancak garantisi benim bir şey olmaz.

100 gram limonda 29 kcal var. 9,1 gram da seker. sodaniza koydugunuz iki üc damla limonun sekerini siz hsaplayin. bu kadar seker bozsa bozsa kumdan kale bozar.

Bozmuyor diyerek meselenin limonata yapımına kadar uzamaması gerek.

Temel kaide şudur ki,
abdestte vücuttan çıkan oruçta vücuda alınanlar bozar.

Arkadaşım yıllarca if'le yaşadı, her sabah 1 litre suya yarım limonu sıkıp o limonlu suyu da içerdi, orucu açmadan. Gayet de işe yaradı. Bozmaz bence.

ben de epey uzun zamandır yapıyorum, son herhalde 3-4 aydır da 20-4 yapıyorum ve tam olarak kendi dengemi bulmuş durumdayım. sıkıntısız, rahat bir şekilde ilerletiyorum süreci.

her bir saat aralığı farklı mekanizmaların devreye girdiği bir bütün olduğu için hiç yoktan boş yere o bütünlüğe sekte vurmayayım istedim ancak atıyorum çay kahve gibi sıkıntı yok ama aşırıya kaçma deniyorsa hiç olmazsa akşam sigaramı churchill'le renklendireyim biraz dedim.

Standart veya vip başvuruda randevu bulunamadı uyarısı veriyor. Mobilde direkt 1200 küsür ödeme çıkıyor. Daha bugün bunlarla cebelleştim. Ben de anlamadım.

mobil başvuruda belgeleri gelip senden alıyolar, ücreti de 3-4 bin civarı.
normal başvuru bulamayıp Premium Lounge'a başvurmuştum ben de, fazladan 2500 tl verince anladım ne olduğunu:)
idata.com.tr

Çevresindeki tepkiler doğrultusunda kendisi hakkında olumlu veya olumsuz benlik algısı oluştururdu. Bunu günümüzde de gözlemleyebiliyoruz rahatlıkla. Psikolojide de yeri var. Örneğin “değersizlik” örüntüsü.

İlk soru için biraz atıp tutacağım. Bir makalede “güzellik” anlayışımızın “bebek”lerden geldiğini okumuştum. Yani evrimsel olarak bebekleri bakıp büyütmeye programlıyız çünkü bize “güzel” geliyorlar. Hatta kadınlarda bebekleri andıran küçük burun, büyük göz kombinasyonu bu yüzden bu kadar revaçta. Bu kod ile yola çıkarsak kişi başka kimseyi görmese bile kendi görüntüsüne karşı benzer bir algı oluşturabilir diye düşündüm.

Geçen gün cinsini bilmediğim ama pek de sevimli gözükmeyen, değişik renkli bir köpek geldi kafeye. Annesi bebeğine dönüp köpeğin tatlılığından bahsederken -tatlı değildi- bebek “hayır çirkin” diyebilmişti mesela. Az çok doğuştan gelen bir estetik bakış taşıdığımızı düşünüyorum.

Narkissos suda kendini görüp aşık olduğuna göre çirkin birinin de kendisi hakkında olumsuz bir düşüncesi olabilirdi.

Tam tersi güzelim deyip beğenmesi ihtimali de yok o zaman.

@ruhen hastayim ben yazmış zaten. Ben de ekleme yapmak istiyorum. O oluşan estetik algısının kriterlerini zaten içgüdülerimiz belirlemiyor muydu? Güzel bir cilt, güzel saçlar, dolgun göğüs, dolgun kalçalar,ince bel vs bize sağlıklı ve doğurgan yani türün devamını sağlama işlevinin mesajını verdiği için güzel geliyor vs deniliyor mesela hep. Erkeklerde de gücü çağrıştıran özellikler aynı mantıkla çekici bulunuyor içgüdüsel olarak. Yani kimse bir kişiye görüntüsü hakkında yorum yapmasa bile kendine özgü bir güzellik kriteri geliştirebilir diye düşünüyorum.

Bariz bir asimetri olmadığı sürece çirkinlerin çirkin olduklarını fark edeceklerini sanmıyorum. Güzellik algısı karşılaştırma ile gelişen bir şey. İnternet ve TV olmasaydı (ya da olmadığı dönemde) elimizde başka veri olmadığı için peşinden koşulacak olan (ya da zamanında koşulan) okulun/mahallenin/şirketin en güzel kızı/en yakışıklı erkeği kişilerin standartlarını belirliyordu. Güzellik algısı da buna bağlı olarak yıllar içerisinde değişiyordu.

Oysa şimdi "karşılaştırmalı dönem" içerisindeyiz. O, mahallenin 10/10 sandığımız en güzel kızı Tinder'daki profiller ile karşılaşınca yanlarında 6/10 kalıyor. Beklentiler de ona göre şekilleniyor.

Bu arada bu karşılaştırma her alanda geçerli. Tek pozisyonda eline 666 CV geçen İK için artık 20 yıl önce muazzam sayılacak kriterler yeterli değil. Instagram'da o mükemmel yerleri gezenlerin tatil fotoğrafları karşısında 30 yıl öncenin tatil planları artık keyifli değil. Yemekleri düşünün. Bir ara hamburger ya da pizza diye yediğimiz fast food zinciri ürünler, şimdi o alanda (önce gurme burgerciler vs. diye başlayıp) gerçekten kaliteli ürün sunanları gördükten sonra ne kadar da yavan ve garip geliyor, değil mi? Hayattaki mutsuzlukların da önemli bir kısmında bu karşılaştırma sonrasında yetersiz/eksik kalma ya da hissetme var. Özellikle de malum sosyal medyanın vitrininde yaşanan sahte hayatlar sebepli.

hiç insanın olmadığı bir yerde yaşam da olmazdı zaten. hayvandan hallice olurdun. herkesçe çirkin kabul edilen bir insan yapısı da yok. aynı şekilde güzellikte. önce tanımını yapmak lazım. mesela benim yapımı tanımlayıp çirkin bu denseydi hmm ben çirknmişim deseydim bu beni zerre etkilemezdi. ama kardeşlerim beni aralarına almasaydı çirkin ördek yavrusu olduğum için o zaman çirkin olmak beni çok etkilerdi. zira dışlanmak ve tecrit edilmek insanda güvensizlik duygusu oluşturur. en temel olan hayatta kalma dürtümüzü tehdit ediyor.

Hocam kartı da iptal ettiriyorsunuz adeta tüm tuşlara basmışsınız. En başından sorsaydınız ya.

@ruhen hastayim ben

sordum zaten bakabilirsiniz.

serdar ortaç iyi ya
yapıyoruz

Türkçe pop bağımlılık yapıyor maalesef.

Aynı odadayken kardeşim beni bu batağa düşürmüştü yıllar önce. Arada açar dinlerim.

Serdar ortaç - ben adam olmam benden size gelsin :(

niye "fake" mutlu oluyorsun ki? normal mutlu ol. gayet iyi sarkilari var bence. her turlu yalin, kenan dogulu, emre aydin, murat boz vs o gruptan daha iyidir.


benden gelsin:
www.youtube.com

önerileri dinledim teşekkür ederim. valla çıkamıyorum.

"sor" çok iyimiş valla www.youtube.com

Bende yapıyorum aynı şeyi.
Hatta öneri bile istemeyi planlıyordum.
Uzi,cakal,ben fero veya club müzikleri önerisi isteyecektim çünkü insanın modunu toparlamasına yardım ediyor bu tarz müzikler bir hareket katıyor

keske serdar ortac dinleseydim dedirtti cunku ben SEMINCEK fankilap

Serdar Ortaç dinlenmez mi ya?

Yar Diye Diye dinledim geçen.

Gram da sevdiğim bir şarkı.

Murat Başaran vardı bir zamanlar dinlerdik "bir öpücük kesmez "
www.youtube.com

Gökhan Özen - Budala
www.youtube.com

Bonus: www.youtube.com

Yolda dinlerken garip bir şekilde enerjimi artırıyor bu şarkılar:)

90'lar Türkçe Pop'u eğlenirken. 60 ve 70'ler Türkçe Pop'u dinlenirken dinlerim arada. İlgili dönemlerdeki şarkları, şarkıcıları ve çalma listelerini açarım doğrudan. Serdar Ortaç, Demet Akalın bir de bir tane daha eller havaya vardı onu hiç özellikle gidip açmadım ama.

Ortamdaki Serdar Ortaç şarkısı ile rte sesini kısma sürem milisaniyelerle yarışır, biri geç kalsa diğerinin hatrı kalır o derece.

Hande Yener var mesela.

Yalan söylemem ben hiç, mutlu olma benden sonra.
Her gece gez dur ya da bir yuva kur; ama gün yüzü görme benden sonra :)

diye bol beddualı şarkısıyla giriş yapılabilir.

Şaka maka Tr'nin en kaliteli sözlü elektronik müzik albümlerinden biri bu kadında şu an.

Sabahın bu saatinde Britney Spears, RuPaul vs eşliğinde çalışıyorum. Biri sorsa cevabım çalışırken klasik müzik, diğer zamanlarda rock ve metal... olur ama ara sıra böyle boş boş pop dinlemek çok güzel geliyor, utanmayı saklamayı da bıraktım.

Bir de ara sıra Youtube'da 90'lar Türkçe pop batağına düşüyorum, Hadi Yine İyisin'le kafamı sağa sola oynatırken başım dönmeye başlayınca bırakıyorum. Daha iki gün önce yemek yediğimiz yerde Yonca Evcimik, Burak Kut, Serdar Ortaç (ama 90'lar şarkıları) falan çalıyordu, acayip mutlu oldum çok eğlendim.
Bunu da ben ekleyeyim: www.youtube.com

Ben böyle durumlarda radyoyu özlüyorum.
İnsan gerçekten bazen böyle şeyler dinlemeye ihtiyaç duyuyor.
Şimdi açmak istesem;
1- Ne açacağımı bilmiyorum.
2- Spotify algoritmam mahvolacak :)

Böyle normalde açıp dinlemeyeceğin bir sürü "leş" şarkı türkçe pop radyolarında peş peşe insana çok iyi geliyor.

Bağımlılık yapmaz toparlayınca normal zevklerine de dönüyorsun.

faydalıdır, sözlerle kendini ilişkilendiriyorsun, skıntın problemin ne ise bir başkasıda senin gibi hissediyor, düşünüyor diye kendini yalnız hissetmiyorsun, aynı zamanda müzikle de bir rahatlama oluyor, eğer zihnin melodiyi tahmin edebiliyorsa (basit şarkıların sevilmesi bu nedenle) daha da rahatlayorsun, mealen bildiğin şarkıları açarsan daha da rahatlarsın.

önemli olan serdar ortaç değil, istersen arabesk dinle, rap dinle, önemli olan senin duygularını senin anlayabileceğin basit bir dille sana anlatsın.

bende moralim bozulunca oyun havaları açıyorum, ya ankara havası ya balkan havası. olmadı kiss yada eski pop şarkılar falan.

tabii ki. başkasına zarar vermedikten sonra nasıl rahat hissediyorsan o. benim bu tür süreçlerdeki favorim ünlü sanatçı FARUK K'nın HONKİ PONKİ adlı şarkısıdır mesela. HONKİ PONKİ TONİNO ÇALONA BİMBO BORİRO

Ben iflah olmaz bir Kolpaçino bağımlısıyım, derdim tasam olduğunda açar izler pırıl pırıl olurum.

Hafta sonu oralar tam kaos. Her yer bebek arabası ve ağlama sesi. Belki sabahın ilk saatleri kurtarır. Oradan da yürünmez ayrıca uzak sayılır.

Haftasonu 10:00 sonrası park yeri bile bulamazsınız. Akşam da muhtemelen aynı. Curcuna olur.

Beşiktaş'a yürünmez, çok uzak.

Bomontiada’daki Populist’in yemekleri çok lezzetli ama bira masası için tam. Hemen sağındaki Kilimanjaro ambiyans bakımından daha güzel hem de şarapları ve ona uygun tabaklarıyla daha şık. Bir de bu sabah ordaydım daha normalde tıklım tıkış olurdu ama millet tatile gitmiş herhalde biraz tenha geldi. Akşam da sakinliğini korur mu bilmem.

Burada yemek yedikten sonra zorluya geçmek yerine torun center’da tiyatro da düşünülebilir.

Teşekkürler.

Ben Alice’i beğenmedim o yüzden aktivite öneremiyorum.

Rocca Brasserie, date olmayan buluşmayı date’e çevirebilir. Yok ben abartmayayım dersen de, Parle.

Valla bro sen istiyorsun kas, yiyeceksin haşlanmış tavuk göğsü lapa pilav. Sıkıcı olabilir ama sağlıksız değil abi niye sağlıksız olsun ben bunların yanında 1 kilo da yeşillik yiyorum mesela. Yani sigara kullanmam içkide sosyal içiciyim uyuşturucum kumarım yok, işlenmiş şekeri nadir kullanırım ama sütlaç varsa her gün yerim muhtemelen, bence bunlar daha sağlıksız.

Ben 2 günlük yapıyorum: Pazar günü pazartesi-salı için çarşamba günü perşembe-cuma için. 1 saatimi falan alıyor toplamda. Hatta şu an yapıyorum pilavı demlenmeye bıraktım tavuk da düdüklü tencerede, toplamda 1 saat falan olmamış daha. ibb.co

Hafta sonu üç çeşit üç günlük yemek yapıyorum. Sürekli tavuk ve pilav yemiyorum açıkcası. Daha çok et ağırlıklı besleniyorum. Mutlaka çorba oluyor. Baklagillerden de bir şeyler ekliyorum yancı olarak. 1 saatte üç çeşit yapabiliyorum. Bulaşıklar da beş dakikada makinede hiçbir şeyi elde yıkamam.

Hafta içi yoğun olduğundan yağsız tuzsuz et veya tavuk çeviriyorum ızgarada. Yanına da hızlıca yağsız tuzsuz makarna haşlayıp koyuyorum al sana on beş dakikada iki günlük yemek. Bunu her hafta yapmıyorum ama ayda bir çok üşenmişsem kurtarıcım oluyor.

Bunlar dışında haftada bir veya iki haftada bir tencere yemeği yapmaya özen gösteriyorum.

Her gün hazırlıyorum da çok bi zamanımı almıyor sanırım.
Fırına tavuğu baharata bulayıp atmak iki dakika.
Pirinci yıkayıp buharlı pişiriciye koymak beş dakika.
Dün yumurtalı çiriş yaptım. O çok zamanımı aldı. Çok çamurluydu, tek tek yıkamam gerekti.
En çok salata malzemesini yıkamak zamanımı alıyor. Takıntılıyım o konuda.
Bulaşığı makine hallediyor.

Şeker ya da şekerli olayı bende de yok.
Sebze, bakliyat yaparsam iki günlük yaparım. Onlar zaman alıyor.

Evliyim de kendi spor yemegimi kendim yaparim :)
Genelde hep iki günlük olacak şekilde tavuk+brokoli/yeşil fasulye (bunun Fransızcasi haricot vert türk fasulyesi gibi değil, farkli) + pilav/patates tavada

Yaninda proteinli yogurt ya da proteinli puding.

Kaç yildir benzer yiyorum bilmiyorum. Çok umursamiyorum.